نام کتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي المجلسي ( الأول ) جلد : 2 صفحه : 506
ايشان و از دست راست ايشان رود . ( و روى انّه يكتب الله عزّ و جلّ له بعدد كلّ شعرة مرّت يده عليها حسنة ) و در روايتى قوى از آن حضرت منقولست كه هر مؤمن و مؤمنه كه دست خود را بر سر يتيمى گذارد از روى ترحم بر او حق سبحانه و تعالى بنويسد از جهت او بعدد هر مويى كه دست او بر آن گذاشته است حسنهء . و منافات نيست ميان هر دو و همين حسنه نور خواهد بود در آن روز . ( وقال رسول الله صلَّى الله عليه و آله من انكر منكم قساوة قلبه فليدن يتيما فيلاطفه [1] و ليمسح رأسه يلين قلبه باذن الله عزّ و جلّ فانّ لليتيم حقّا ) و بسند قوى از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند كه هر كه قساوت قلب داشته باشد كه گريه اش نيايد و ازين معنى راضى نباشد پس بايد كه نزديك خود آورد يتيمى را و با او مهربانى كند و دست بر سر او بمالد كه نرم مىشود دل او باذن الهى تعالى شانه به درستى كه يتيم را حقى عظيم هست و چون پاره از آن حق به جا آورده مىشود حق سبحانه و تعالى نيز تفضل مىفرمايد به رقت قلب او . ( و روى انّه قال يقعده على خوانه و يمسح رأسه يلين قلبه ) و در روايتى ديگر وارد شده است كه آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند كه هر كه يتيم را بر سر سفره خود نشاند و دست بر سر او كشد دلش نرم مىشود باذن الهى و مناسب آنست كه در آن وقت بخاطر آورد بىكسى او را و امكان آن كه فرزندان او بىپدر شوند . ( وقال الصّادق صلوات الله عليه اذا به كى اليتيم اهتزّ له العرش