خلق الله عزّ و جلّ فقال [1] الولد الشّابّ فقال أيّ شىء أمرّ ممّا خلق الله عزّ و جلّ قال فقده فقال اشهد انّكم حجج الله على خلقه ) و مرويست كه ابن ابى ليلى كه از قاضيان اهل سنت است و اسم او محمد بن عبد الرحمن ابن ابى ليلى است و نقل كرده‌اند كه راست گو بوده است .
و از اين خبر ظاهر مىشود كه شيعه است به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمود كه چه چيز است كه از هر چه حق سبحانه و تعالى آفريده است در دنيا شيرينتر و محبوبتر است حضرت فرمودند كه فرزند جوان پس گفت كه از آن چه خدا آفريده است چه چيز تلختر است حضرت فرمودند كه مرگ او بنا بر اين است كه ثوابش بهشت است خواه صبر كند و خواه نكند پس ابن ابى ليلى گفت كه گواهى مىدهم كه شما اهل بيت حضرت سيد المرسلين صلوات الله عليهم حجتهاى خداونديد بر خلق او يعنى امامان واجب الاتباعيد و قرينه تشيع آن كه پدرش نيز قاضى كوفه بود و حجاج ملعون او را امر كرد به سبّ حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه سب نكرد آن ملعون فرمود كه آن قدر او را زدند كه دوشهاى او سياه شد .
< صفحة فارغة > [ ترحم بر يتيم ] < / صفحة فارغة > ( وقال صلوات الله عليه ما من عبد يمسح يده على رأس يتيم ترحّما له الَّا اعطاه الله عزّ و جلّ [2] بكلّ شعرة نورا يوم القيمة ) و بسند قوى از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه هر بنده مؤمنى كه دست خود را بر سر يتيمى كشد از جهت ترحم بر او البته حق سبحانه و تعالى او را عطا كند بعدد هر مويى نورى در روز قيامت در صحراى محشر كه همه در ظلمتند مگر جمعى كه اعمال صالح داشته باشند نور ايشان از پيش پيش

[1] قال . خ .
[2] له . خ .

505