مجملا ذكر اخبار كثيره سبب طول و ملال مىشود لهذا صدوق چنين كرده است كه ما حصل اخبار را ذكر كرده است و مجملش آنست كه خالى از آن نيست كه به نيابت مىكند يا تشريك يا ثواب را مىدهد اما نيابت پس در حج سنت بىدغدغه جايز است بدل از زنده و مرده .
و احاديث صحيحه در اين باب وارد شده است كه در كتاب حج مذكور است و در حج واجب با ضرورتى كه مرجو الزوال نباشد مثل پيرى كه نتواند در محفه نشستن مثلا بىدغدغه نايب مىتواند گرفتن و اگر مرجو الزوال باشد مثل بيمارى ظاهرا نايب تواند گرفتن و چون عذرش زايل شود اعاده مىبايد كردن و در زكات و خمس نايب مىتواند گرفتن كه شخصى را وكيل كند كه مال او را به مستحق دهد و در جهاد نيز ظاهرا نايب مىتواند گرفت بىضرورتى و با ضرورت بىدغدغه و در عبادات بدنيه صرف مثل نماز و روزه در حال حيات نايب نمىتواند گرفت مگر نماز طواف را كه جزو حج است و از براى حى و ميت نايب مىتوان گرفت چنان كه گذشت .
و اما تشريك پس در حج سنت مىتوانند كه چند كس يك كسرا به نيابت بفرستند كه از جهت ايشان حج سنتى بكند و در حج واجب مشهور آنست كه جايز نيست و در غير حج مثل نماز و روزه قضا در حيات و ممات تشريك به نيابت جايز نيست .
اما در ثواب ظاهرا جايز باشد مثل آن كه قصد كند نماز صبح يا روزه ماه رمضان را يا حج واجب را مىكنم و پدرم و يا مادرم را در ثواب آن شريك مىكنم قربة إلى الله اما بهتر آنست كه امثال اين عبادات بدنى را در ابتداى فعل شريك نكند بلكه بعد از فعل شريك كند خواه واجبات و خواه مندوبات و لهذا صدوق ذكر كرده است او بعض صلاته پس اگر بعد از نماز بگويد كه خداوندا ثواب

487