عمره را از براى مردگان و زندگان قرار مىتوان داد و ثواب اينها را به ايشان قربت مىتواند كرد و اما نماز را پس جايز نيست كه از جهت زنده قرار دهد يا بدل از او بكنند .
بدان كه ظاهر آنست كه اينها كلام صدوق باشد و اكثرش حديث موثق كالصحيح اسحاق بن عمار است از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه كه گفت سؤال كردم از آن حضرت از شخصى كه حج كند و حج خود را يا عمرهء خود را يا بعضى از طوافش را به آن كه نصف يا ثلث مراد باشد يا طواف عمره يا طواف حج را از براى بعضى از اهل خود قرار دهد و آن شخص در شهرى ديگر باشد خوب است حضرت فرمودند كه بلى گفتم كه از اجر او چيزى كم مىشود حضرت فرمودند كه نه هم از براى او خواهد بود و هم از براى آن شخصى كه از براى او قرار داده است و ثوابى ديگر دارد كه احسان به برادر مؤمن كرده است گفتم اگر شخصى كه از براى او مىكند مرده باشد آيا اين ثواب به او مىرسد حضرت فرمودند كه بلى تا آن كه گاه باشد كه مستوجب عذاب الهى شده باشد و او را بيامرزند يا در تنگى باشد و بر او واسع گردانند گفتم كه ميت مىداند كه اين عمل را كه كرده است از جهت او حضرت فرمودند كه بلى گفتم اگر چه ناصبى باشد نفع به او مىرسد حضرت فرمودند كه عذابش سبك مىشود .
و در حديث صحيح از محمد بن اسماعيل وارد شده است كه عرض نمودم به خدمت حضرت امام رضا صلوات الله عليه كه چند كس را شريك مىتوانم كرد در ثواب حج يا حج حضرت فرمودند كه هر قدر كه خواهى .
و از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه اگر هزار كسرا شريك گردانى در حج خود حق سبحانه و تعالى هر يك را ثواب حجى مىدهد بىآن كه از ثواب تو چيزى كم شود .

486