رو به قبله باشد چنان كه در فقه رضوى مذكور است كه در اين وقت و هر وقتى كه زيارت كنى قبر برادر مؤمن را مىبايد كه دست بر قبر گذارى و رو به قبله كنى و دعاى اللَّهمّ ارحم غربته الخ كه در متن گذشت بخوانى .
< صفحة فارغة > [ تلقين براي دفع نكير و منكر ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن يحيى بن عبد الله انّه قال سمعت ابا عبد الله صلوات الله عليه يقول ما على الميّت [1] منكم ان يدرؤا عن ميّتهم لقاء منكر و نكير فقلت و كيف نصنع فقال اذا افرد الميّت فليتخلَّف عنده اولى النّاس به فيضع فاه على [2] رأسه ثمّ ينادى بأعلى صوته يا فلان بن فلان او يا فلانة بنت فلان هل أنت على [3] الَّذى فارقناك [4] عليه من شهادة ان لا إله الَّا الله وحده لا شريك له و انّ محمّدا عبده و رسوله سيّد النبيّين و انّ عليّا امير المؤمنين و سيّد الوصيّين و انّ ما جاء به محمّد صلَّى الله عليه و آله حقّ و انّ الموت حقّ و انّ البعث حقّ و انّ السّاعة آتية لا ريب فيها و انّ الله يبعث من فى القبور فاذا قال ذلك قال منكر لنكير انصرف بنا عن هذا فقد لقّن [5] حجّته ) و بطرق متكثرة قويه از يحيى بن عبد الله هاشمى منقولست كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه شنيدم كه فرمودند كه چه مانع است بر اهل ميت شما كه دفع كنند از ميت خود ملاقات منكر و نكير را پس راوى گفت كه چكار كنيم كه ملاقات نشود حضرت فرمودند كه اين كار كنيد كه چون ميت تنها شود يعنى شيعيان بر گردند پس بايد كه بماند نزد او كسى كه اولى است به ميت از ديگران يعنى وارث شيعه و دهن خود را نزد سر ميت برد و فرياد كند به آواز بلند و اسم او

[1] اهل الميت . خ .
[2] عند . خ .
[3] على العهد . خ .
[4] فارقتنا . خ .
[5] لقن بها . خ .

423