جا كه منافق مىگويند غير اثنى عشرى را مىخواهند و گاه هست كه مراد از آن ناصبى است و در نماز ميت كه منافق مىگويند غير مستضعف را مىخواهند اگر چه ظاهرا عداوت نداشته باشد با اهل بيت .
و احاديث بسيار صحيح و كالصحيح وارد شده است در نماز منافق و مستضعف و در نماز منافق همين لعن وارد شده است و مطلقا تكبير و دعاهاى ديگر وارد نشده است و چون ضرور بوده است تقيه حضرات ائمه عليهم السلام مىايستاده‌اند و لعن مىكرده‌اند و احوط آنست كه اگر كسى مبتلا شود چنين كند كه صورت نماز را بفعل آورد و مشغول لعن شود و احاديث مستضعف اكثرش به نحويست كه صدوق ذكر كرده است و از آيه كه حضرات ائمه معصومين مىخوانده‌اند كه : اللَّهمّ اغفر للَّذين تابوا ظاهر مىشود كه دعاى بر ايشان مشروط است به توبه ايشان در وقت مرگ چون ممكن است كه توبه كرده باشند و ما ندانيم و اشعارى دارد به آن كه اگر توبه نكرده باشند بر ايشان نفرين باشد بعدم مغفرت و دخول در عذاب جحيم و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ دعا بر غير مستبصر در نماز ميت ] < / صفحة فارغة > ( و روى عبيد الله بن علىّ الحلبيّ عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه قال اذا صلَّيت على عدوّ الله عزّ و جلّ فقل اللَّهمّ انّا لا نعلم الا انّه عدو لك و لرسولك اللَّهمّ فاحش قبره نارا و احش جوفه نارا و عجّله إلى النّار فانّه كان يوالى اعدائك و يعادى أولياءك و يبغض اهل بيت نبيّك اللَّهمّ ضيّق عليه قبره فاذا رفع فقل اللَّهمّ لا ترفعه و لا تزكَّه و ان كان مستضعفا فقل اللَّهمّ اغفر للَّذين تابوا و اتّبعوا سبيلك و قهم عذاب الجحيم فاذا كنت لا تدرى ما حاله فقل اللَّهمّ ان كان يحبّ الخير و اهله فاغفر له و ارحمه و تجاوز عنه و ان كان المستضعف منك بسبيل فاستغفر له على وجه الشّفاعة منك لا على وجه الولاية ) و به اسانيد

383