منقولست كه گفت از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه شنيدم كه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله نماز بر ابراهيم فرزندش كرد و پنج تكبير بر او گفت و اين حديث غريبست و ممكن است بر تقدير صحت كه تقيه فرموده باشند بعنوان استفهام انكارى يعنى شما سنيان چنين مىگوييد و غلط است و اين نحو از تقيه بسيار است كه خواهد آمد و ظاهرا اتقاء بيشتر واقع شده باشد احاديث از تقيه چون حضرات ائمه معصومين علم به حيات و ممات و وقت آن داشتند و احتياج به تقيه نداشتند چنان كه راوى به خدمت حضرت امام رضا عرض مىكند كه شما اظهار امامت علانية مىكنيد و از شمشير هارون الرشيد عليه اللعنة و العذاب الشديد خون مىچكد حضرت مىفرمايد كه خاطر جمعدار كه از هارون به من ضررى نمىرسد و اگر از هارون به من ضرر رسد من امام نيستم هم چنان كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله را از ابو جهل مىترسانيدند كه در مقام قتل تست يا رسول الله حضرت مىفرمودند كه اگر ابو جهل مرا بكشد من پيغمبر نيستم و كسى كه خواهد تفصيل اين معنى را نظر كند به عيون اخبار الرضا صلوات الله عليه كه حضرت تقيه نفرمودند در بسيارى از جاها و اگر تقيه بر ايشان واجب مىبود ترك آن نمىكردند .
و احاديث از طرق عامه و خاصه متواتر است كه حضرت امير المؤمنين قاتل خود را مىدانستند و ساعت شهادت خود را مىدانستند و فرزندان حضرت مبالغه مىكردند در آن كه حضرت در آن صبح در خانه نماز گذارند و حضرت قبول نفرمودند و چون بعضى از چيزها را بيان مىكنم باقى را كه خواهيد رسيد در محال خود خواهيد دانست إن شاء الله تعالى .
( وسئل متى تجب الصّلاة عليه فقال اذا عقل الصّلاة و كان ابن ستّ سنين ) و در حديث صحيح از زراره منقولست كه از حضرت امام محمد

375