لأبويه و لنا فرطا ) و كسى كه حاضر شود با جمعى كه نماز بر طفلى كنند پس بايد كه بگويد كه خداوندا اين طفل را از جهت پدر و مادر او و از جهت ما فرط گردان يعنى پيشرو ما باشد كه از جهت ما ثوابى مهيا كند چون رفتن طفل و صبر بر آن موجب ثواب عظيم است يا موجب اجر جزيل است اگر صبر نكنند .
و آن چه مصطلح علماست آنست كه هر فعلى كه بنده به اختيار خود كند از جهت فرموده الهى سبب ثوابست و آن نفعى است كه دايم باشد و مقارن تعظيم و اجلال باشد و هر چه بىاختيار اين كس بر سر اين كس مىآيد موجب اجر است و در اجر لازم نيست كه دائم باشد و لازم نيست كه مقارن تعظيم و اجلال باشد و چون صبر فعل اين كس است به سبب آن ثواب بىحساب حاصل مىشود و چون رفتن طفل بىاختيار است موجب اجر است و ليكن بعد از اين مىآيد كه حق سبحانه و تعالى در مردن فرزند بهشت مىدهد خواه صبر بكند و خواه نكند و اين از تفضل الهى است و موافق اصطلاح علما در كتاب عتق حديثى مىآيد كه دلالت بر اين تفصيل مىكند .
و در حديث موثق از زيد بن على از آباى او از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليهم منقولست در نماز بر طفل كه مىگويد : اللَّهمّ اجعله لأبويه و لنا سلفا و فرطا و اجرا .
و شيخ مفيد ذكر كرده است كه اگر نماز بر طفل كنند بعد از تكبير چهارم اين دعا را بخواند : اللَّهمّ هذا الطفل كما خلقته قادرا و قبضته طاهرا فاجعله لأبويه نورا و ارزقنا اجره و لا تفتنّا بعده .
يعنى خداوندا چنان كه اين طفل را به قدرت كامله خود آفريدى و او را گرفتى پاك و پاكيزه كه مرتكب معصيت تو نشد پس بگردان او را از جهت پدر و مادرش نور در دنيا به زيادتى ايمان و كمالات و در تاريكى قبر و قيامت سبب روشنايى ايشان باشد و ما را از

368