إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 534)

هست همين در بوى خوش است .
و بر اين مضمون حديث صحيح عبد الرحمن و محمد بن مسلم و موثق كالصحيح ابو مريم و سماعه و حديث كالصحيح اسحاق بن عمار و ابن حمزه دلالت مىكند بىمعارض و بىخلاف ميان اصحاب . و عبارت عبارت فقه رضوى است مگر در اين عبارت كه الَّا انّه لا يقرّب اليه كافور و اين عبارت بهتر است و ظاهرا تغيير از نساخ است .
< صفحة فارغة > [ كسى كه در معركه جنگى كشته شده باشد كه آن جنگ به فرموده حق سبحانه و تعالى نبوده باشد او را غسل مىدهند ] < / صفحة فارغة > ( وقتيل المعركة فى غير طاعة الله عزّ و جلّ يغسّل كما يغسّل الميّت و يضمّ رأسه إلى عنقه و يغسّل مع البدن ) كسى كه در معركه جنگى كشته شده باشد كه آن جنگ به فرموده حق سبحانه و تعالى نبوده باشد او را غسل مىدهند چنان كه ميت را غسل مىدهند و سر را به گردن مىگذارند اگر از بدن جدا شده باشد و با بدن غسل مىبايد داد .
و بر اين مضمون حديثى وارد شده است و عبارت فقه رضوى قريب است به اين و قطع نظر از حديث عمومات غسل شامل آن هست و چيزى كه بيرون مىرود قتيل معركه امام است بنا بر مذهب اكثر و قتيل جهاد مشروع است اگر برسند و رمق نداشته باشد بنا بر مذهب مشهور در اخبار ، و باقى ديگر حكم ميت دارد در جميع احكام و متعارف است الحال كه زخم را مىدوزند و همچنين اگر سر از بدن جدا شده باشد سر را به بدن مىدوزند و ظاهرا بد نباشد چون نهى از شارع نرسيده است بما ، و رسيده است احاديث كه هر چيزى جايز است تا نهيى به شما نرسد و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ هر گاه زن حامله بميرد و فرزند در شكمش زنده باشد مىشكافند ] < / صفحة فارغة > ( واذا ماتت المرأة و هى حامل و ولدها يتحرّك فى بطنها شقّ بطنها من الجانب الايسر و اخرج الولد ) و هر گاه زن حامله بميرد و فرزند در شكمش زنده باشد مىشكافند شكم او را از جانب چپ و فرزند را بيرون

301