پس آيا از جهت غسل ميت حدى از آب مقرر هست كه او را به آن مقدار غسل دهند و زياد و كم نباشد پس آن حضرت فرمانى نوشتند كه حد آب غسل ميت آن مقدار است كه او را غسل دهند تا پاك شود از نجاست عينى به ازاله آن ، و از نجاست حكمى به سه غسل و وضو إن شاء الله تعالى يعنى اگر حق سبحانه و تعالى خواهد و توفيق دهد چنين خواهى كرد و اظهر آنست كه در اينجا إن شاء الله تبركا مذكور شده است .
و همچنين در فرمانهاى حضرات ائمه هدى صلوات الله عليهم هر جا كه شرطيت معنى ظاهرى ندارد از روى تيمّن و تبرك مىفرمايند تا همه كس تأسّى كنند به ايشان و عبرت گيرند كه هر گاه پيشوايان راه الهى در امور حقه واقعيه إن شاء الله گويند پس در امور آينده كه بدون مشيت الهى صورت پذير نيست چگونه ترك توان كرد و حال آن كه حق سبحانه و تعالى مىفرمايد كه مگو هيچ كارى را فردا خواهم كرد تا إن شاء الله نگويى و اگر فراموش شود و بخاطر آيد إن شاء الله بگو چنان كه در احاديث معتبره وارد شده است كه تا چهل روز مىتوان گفت و تفصيل آن در باب يمين خواهد آمد إن شاء الله تعالى .
و صدوق مىگويد كه اين فرمان حضرت با ساير فرامين كه به صفار فرستاده بودند آن حضرت صلوات الله عليه مجموع در صحيفه ايست نزد من و صدوق مباهات مىكند به اين مكاتيب و جمعى از عدم تدبّر مكاتيب را ضعيف مىدانند كه خط به خط شبيه مىباشد پس محتمل است كه خط حضرت نباشد .
و مع هذا رجوع بنفس خود كه مىكنند مىدانند كه در مكاتيبى كه اصدقاى ايشان به ايشان مىنويسند اگر كافرى بياورد بسيار است كه ايشان را به سبب انضمام قراين سابقه و لا حقه علم بهم مىرسد و چون علم بهم نرسد جمعى را كه واسطه مكاتيب ايشان بمنزله معصوم بوده باشد و در اكثر مكاتيب معجزات ايشان

216