پوشانيدن عورت سنت است چون ممكن است كه در وقت غسل چشم خود را برهم گذارد يا به ملاحظه باشد كه نظرش به عورت او نيفتد و چون فرض متعسر است احوط آنست كه لنگى ببندند بر ميت در وقت غسل .
و در اكثر احاديث وارد شده است كه با پيراهن او را غسل دهند و علما ذكر كرده‌اند كه در اينجا عصر و فشردن در كار نيست چون احاديث بسيار وارد شده است كه او را با پيراهن غسل بدهند و در يك جا وارد نشده است كه پيراهن را بفشاريد و اگر در كار مىبود مىگفتند و اين در صورتيست كه به آب قليل غسل دهند و اگر در آب كر باشد هيچ شك نيست كه عصر در كار نيست چنان كه گذشت .
< صفحة فارغة > [ آيا از جهت غسل ميت حدى از آب مقرر هست ] < / صفحة فارغة > ( وكتب محمّد بن الحسن الصّفار إلى ابى محمّد الحسن بن علىّ صلوات الله عليهما كم حدّ الماء الَّذى يغسّل به [1] الميّت كما رووا انّ الجنب يغتسل بستّة ارطال من ماء و الحائض بتسعة ارطال فهل للميّت حدّ من الماء الَّذى يغسّل به فوقّع صلوات الله عليه حدّ غسل الميّت يغسّل حتّى يطهر إن شاء الله تعالى و هذا التّوقيع فى جمله توقيعاته عندى بخطَّه صلوات الله عليه فى صحيفة ) و در صحيح منقولست از محمد بن حسن مسگر كه گفت كه من به خدمت حضرت امام حسن عسكرى صلوات الله عليه عريضه نوشتم كه چه مقدار آب مىبايد كه ميت را به آن غسل دهند چنان كه از ائمه هدى صلوات الله عليهم بما رسيده است كه جنب غسل مىكند به شش رطل آب به رطل مدنى كه نه رطل عراقى باشد و حايض غسل مىكند بنه رطل آب و ظاهرش مدنى است چنان كه على بن بابويه گفت سابقا

[1] يغتسل . خ .

215