خوبست و ما همه را بازگشت بسوى او خواهد بود يعنى همه خواهيم مرد اگر پيش و پسى شود سهل است و آن كه بعنوان وجوب گفته است ظاهرا مرادش استحباب مؤكد باشد .
و محتمل است كه گمان كرده باشد كه چون حق سبحانه و تعالى اين كلمه را در قرآن ياد كرده است البته واجبست يا چون رضا به قضا واجبست و اين كلمه دلالت بر آن دارد فردى از افراد واجب تخييرى باشد يا حديثى به او رسيده باشد كه دلالت بر وجوب كند و اول اظهر است و حديث ثواب اين كلمه خواهد آمد اگر چه آيه كريمه * ( وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ ) * كافى است كه ترجمه اش اينست كه هر آينه با شما معامله آزمايندگان خواهيم كرد كه اگر اطاعت كنيد و صبر كنيد و راضى باشيد شما را ثواب جزيل كرامت كنيم و آن آزمايش به اندكى از خوفست به سبب تكليف جهاد از دشمنان يا خوف الهى به سبب آيات وعيد و به اندكى از گرسنگى به روزه گرفتن يا به بلاى قحط مبتلا شدن و به اندكى از كمى اموال به زكات و خمس و ساير واجبات و مندوبات يا به غصب و نهب و دزدى كه ايشان را باز گذاشته است كه هر چه خواهند به اختيار خود كنند و به اندكى از نقص جانها بجهاد رفتن و اعضا ناقص شدن و جمعى كه بمنزله جان اين كسند كشته شدن يا خود كشته شدن چون اندكست با بقاى روح به اندكى از نقص ميوه ها به زكوات و تصدقات يا به آفات يا رفتن فرزندان كه ميوه قلوبند و يا محمد بشارت ده آن جماعتى را كه چون به ايشان رسد مصيبتى بگويند كه * ( إِنَّا لِلَّه ) * ما از خداونديم و بازگشت ما بسوى اوست همه را جزاى كامل خواهد داد اين جماعت كه متكلم به اين كلمه شوند و متحقق بمعنى آن از اعتراف به عبوديت و حشر و نشر و ثواب و عقاب و صبر و رضا و تسليم بر ايشان است صلوات الهى از رحمتهاى غير متناهى اخروى و رحمت و بركات دنيوى و ذكر خير ايشان يا بر عكس و اول

203