و در روايت موثق كالصحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست كه پيش از زمان حضرت ابراهيم عليه السلام مردمان فجأة مىمردند حضرت دعا كرد كه الهى از براى مرگ مرضى پيشتر بفرست تا به فكر مرگ افتند و تهيه خود به كارهاى خير و وصيتها بكنند و سبب صبر بازماندگان و تسلى ايشان بشود و چون در بيمارى مرتبه مرتبه احتمال مرگ بيشتر مىشود و جفاها كشيده مىشود و مرگ آسان مىشود پس حق سبحانه و تعالى تب را فرستاد و ديگر دردها را فرستاد .
< صفحة فارغة > [ مرگ كفاره گناه هر مؤمنى است و تخفيف مىدهد گناهان را ] < / صفحة فارغة > ( وقال الصّادق صلوات الله عليه الموت كفّارة ذنب كلّ مؤمن ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه مرگ كفاره گناه هر مؤمنى است و تخفيف مىدهد گناهان را يا بالكليه مغفور مىشود بحسب مراتب اشخاص و گناهان .
و در احاديث كالصحيحه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد است كه فرمودند كه تب قاصد مرگست و زندان الهى است در زمين و كثرت و شدتش از جهنم است و نصيب مؤمن از آتش جهنم همين تبست اگر مؤمن صالح باشد و از او صغاير واقع شده باشد بىدغدغه بيمارى كفاره آن هست و اگر فاسق باشد گناهانش به سبب تب و درد و ساير مرضها تخفيف مىيابد و اگر چيزى مىماند در جان كندن تخفيف مىيابد و اگر بماند غالب اوقات در برزخ كه قبر است سبك مىشود و اگر چيزى بماند در صحراى قيامت بالكليه مغفور مىشود تا بجهنم نرود .
و احاديث بر اين مضمون زياده از حد و حصر است و ظاهر احاديث متواتره كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه امت من هفتاد و سه فرقه خواهند شد يك طايفه از ايشان ناجى خواهد بود و باقى هالك اشعارى

164