الآخرة فانّها بشارة المؤمن [1] عند الموت يبشّر بها عند موته انّ الله قد غفر لك و لمن يحملك إلى قبرك ) * و شخصى از صحرا نشينان كه خوش هيئت و خوش صورت بود به نزد حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله آمد و گفت يا رسول الله مرا خبر ده از تفسير قول الهى كه ترجمه اش اينست كه آن جماعتى كه ايمان به خدا و رسول و ائمه هدى آورده‌اند و از حق سبحانه و تعالى خايفند و مخالفت الهى نمىكنند در ترك واجبات و فعل محرمات يا در ترك واجبات و مستحبات و در فعل محرمات و مكروهات ايشان را بشارتست در زندگانى دنيا و در آخرت پس حضرت صلوات الله عليه و آله فرمودند كه اما بشارت در زندگانى دنيا پس آن بشارت خوابهاى خوبست كه مؤمنان مىبينند و در آن خوابها ايشان را بشارت مىدهند كه شما به بهشت خواهيد رفت و از جهنم خلاص خواهيد شد يا حضرات رسول خدا و ائمه هدى را صلوات الله عليهم در واقعه مىبينند و ايشان ايشان را بشارت به بهشت مىدهند يا آن كه چون بسيار در خواب مىبينند حضرات را اميدوار مىشوند به نجات و بهشت . و اما آن كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه ايشان را در آخرت بشارت مىدهند پس آن بشارتيست كه مؤمن را مىدهند در وقت مرگ كه حق سبحانه و تعالى ترا آمرزيد و كسانى را مىآمرزد كه ترا بردارند و به قبر رسانند .
اما جز و اوّل را كلينى از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه روايت كرده است بسند موثق كالصحيح و در حديث صحيح از حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا صلوات الله عليه مرويست كه هر صباح حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله مىفرمودند به اصحاب خود كه آيا بشارتى داريد يعنى خوابى

[1] للمؤمن . خ .

152