إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 534)

جعفر صادق صلوات الله عليه شنيدم كه فرمودند كه هر گاه جان به حلق رسد توبه عالم مقبول نيست يعنى در آن وقت عالم مىشود يا اگر عالم شود كه امور آخرت را به بيند پس حضرت اين آيه را خواندند كه * ( إِنَّمَا التَّوْبَةُ ) * الخ كه ترجمه اش الحال گذشت .
و از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه هر گناهى كه بنده مىكند از روى جهالت و نادانى مىكند و اگر چه عالم باشد كه در واقع جاهل است چون خود را در معرض مخالفت و استحقاق عقوبت الهى در آورده است نمىبينى كه حق سبحانه و تعالى حكايت فرموده است قول يوسف را كه به برادران خود گفت كه آيا مىدانيد كه چه كرده‌ايد با يوسف و برادرش بنيامين در وقتى كه جاهل بوديد پس ايشان را جاهل ناميد چون خود را در معرض مخالفت و عقوبت الهى در آورده بودند .
و ممكن است كه مراد از آيه توبه كامل باشد چنان كه از حديث سابق ظاهر شد كه هر كه پيش از مرگ به يك سال توبه كند حق سبحانه و تعالى آن را قبول مىكند و ليكن چون روايات بعنوان سابق وارد شده است متعين است كه آن را ذكر كنند در تاويل و الله تعالى يعلم .
( واتى رسول الله صلَّى الله عليه و آله رجل من اهل البادية له جسم [1] و جمال فقال يا رسول الله أخبرنى عن قول الله عزّ و جلّ * ( الَّذِينَ آمَنُوا وَكانُوا يَتَّقُونَ لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَفِي الْآخِرَةِ ) * فقال امّا قوله [2] * ( لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَفِي الْآخِرَةِ ) * فهى الرّؤيا الحسنة يراها المؤمن فيبشّر بها في دنياه و امّا قول الله عزّ و جلّ وفي

[1] حشم . خ .
[2] تعالى . خ

151