و بعضى گفته‌اند كه مراد هفت اقليم است چنان كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد است كه دنيا هفت اقليم است ياجوج و ماجوج و روم و چين و زنگى و قوم موسى و اقليمهاى بابل كه هفت اقليم مشهور است ميان منجمين .
و محتمل است كه هفت اقليم متعارف مراد باشد و ظاهر حديث زينب عطاره آنست كه زمين مثل آسمان هفت طبقه است و پروردگار آن چه در آسمانها و زمينها است از فرشتگان و جنيان و كواكب و نباتات و حيوانات بلكه جمادات نيز و آن چه در ميان اينهاست از هوا و بخار و زمهرير و كره نار و ملائكه و جن و پرندگان و آن چه در زير زمينها است از گاو و ماهى و ثرى بنا بر آن كه و ما تحتهن باشد و اكثر نسخ ندارد .
و آن خداوندى كه پروردگار عرش عظيم است و مشهور ميان علما آنست كه عرش فلك نهم است و كرسى فلك هشتم و گاه هست كه فلك نهم را كرسى نيز مىگويند و عرش را اطلاق مىكنند بر علم الهى و بر دل مؤمنان كمّل و بر جميع مكونات چون همه مظهر اسماى الهى و مظهر صفات كماليه الهىاند .
و سلام و رحمت الهى بر پيغمبران باد كه فرستاده الهىاند بخلق يا پيغمبرانى كه دينى يا كتابى داشته‌اند و آنها سيصد و سيزده پيغمبرند و قصد همه كردن اولى است و عبارت سلام على المرسلين در اين حديث و احاديث ديگر كه محمد بن يعقوب كلينى ذكر كرده است در اين باب و در باب قنوت نيست و ممكن است كه در كتاب حلبى بوده باشد و از روات افتاده باشد و ليكن در فقه رضوى هست در تلقين ميت بعيد نيست كه از اين جهت صدوق زياد كرده باشد ، و جميع حمدها و ثناها مخصوص خداونديست كه آفريننده و پرورش دهنده عالميانست .

136