منقول است كه فرمودند كه حق مسلمان بر مسلمان آنست كه او سير نباشد و برادرش گرسنه باشد ، و او سيراب نشود و برادرش تشنه باشد ، و پوشيده نباشد و برادر مؤمنش برهنه باشد پس چه عظيم است حق مسلمان بر برادر مسلمانش و حضرت فرمودند كه دوست دار از جهت برادر مسلمان آن چه دوست مىدارى از جهت خودت ، و اگر احتياجى داشته باشى از او سؤال كن ، و اگر او سؤال كند بده ، و از خوبى به او دل گير مشو و او نيز ملال نگيرد از خوبى كردن با تو ، و ياور او باش كه او معين و ياور تست ، و اگر غايب شود حفظ او كن در غيبتش يعنى حرف بد او را مشنو ، و اعانت بازماندگان او بكن ، و اگر از سفر بيايد به زيارت او برو و تعظيم و اكرام او بكن كه او از تست و تو از اويى پس اگر از تو آزرده باشد از او جدا مشو تا آزردگى را از خاطرش بيرون كنى ، و اگر به او خوبى برسد حمد الهى بكن ، و اگر مبتلا شود به بلائى مددش كن ، و اگر در سختى گرفتار شود او را يارى كن ، و اگر شخصى به برادر مؤمنش بگويد اف دوستى را قطع كرده است و اگر به برادرش بگويد كه دشمن منى يكى از اين دو كافرند زيرا كه اگر راست گفته است آن كه دشمن است در حكم كافر است ، و اگر دروغ گفته است اين كافر شده است كه افترا بر او بسته است ، و اگر او را تهمتى زند ايمان در دل او گداخته مىشود چنان كه نمك در آب مىگدازد .
و راوى گفت كه شخصى از آن حضرت نقل كرد كه فرمودند كه نور مؤمن روشنى مىدهد اهل آسمان را چنان كه ستاره هاى آسمان روشنايى مىدهند اهل زمين را و حضرت فرمودند كه مؤمن دوست حق سبحانه و تعالى است و خدا او را ياور است و هر چه چيز اوست پيش او مىآورد و مؤمن نمىگويد بر حق سبحانه و تعالى مگر آن چه را حق است و از غير او نمىترسد و امثال اين اخبار زياده از حد و حصر است و بعد از اين نيز خواهد آمد إن شاء الله تعالى .

129