< صفحة فارغة > [ و اما شروط عيادت ] < / صفحة فارغة > و اما شروط عيادت پس سنت است كه بسيار ننشيند پيش بيمار چنان كه در حديث حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد است كه عيادت به قدر فواق شتر است و آن چنان است كه چون پاره از شير مىدوشند چند دقيقه صبر مىكنند تا شير به پستان مىآيد ، يا به مقدار زمان دوشيدن شتر است و آن نيز نزديك به آن است و اين ترديد ممكن است كه از حضرت باشد يا از راوى كه نمىداند كه حضرت كدام يك را فرمودند و بر هر حالى محتمل است كه مراد اين مقدار باشد يا كنايه از قلت باشد چنان كه در حديث قوى كالصحيح از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه وارد شده است كه فرمودند كه از كه عيادت كنندگان بيمار كسى اجرش بيشتر است نزد حق سبحانه و تعالى كه چون عيادت كند زود برخيزد مگر آن كه بيمار خواهد كه او بنشيند و التماس كند و فرمودند كه از تمامى عيادت آنست كه كسى كه عيادت كند يكى از دستهاى خود را بر دست ديگر گذارد يا بر پيشانى خود و ظاهرا غرض از اين اظهار آزردگى است اما در اين بلاد اگر كسى چنين كند خوف بيمار زياد مىشود خصوصا هر گاه عيادت كننده طبيب باشد .
و از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه تمامى عيادت بيمار به آن است كه دست بر ذراع او كه آرنج است بگذارى و زود برخيزى به درستى كه عيادت احمق بر بيمار سختتر است از بيمارى كه دارد و حكايت كرى كه به عيادت بيمار رفت مشهور است .
و در حديث ديگر آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه تمامى عيادت آن است كه دست خود را بر بيمار بگذارى و فرمودند كه عيادتى نيست در درد چشم و در كمتر از سه روز عيادت نيست ظاهرا در اول بيمارى مراد باشد كه بعد از سه روز به عيادت رود و بعد از آن هر روز سنت است و چون

130