إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

و نيز رد است بر عمر بن الخطاب و بر متابعان او كه همه جا رد كرده است قول خدا و رسول را صريحا و اينها تأويل كرده‌اند كه اجتهاد كرده است و غرض از ذكر اينها آنست كه بينا شوى به اقوال حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم و بدانى كه چون كلام ايشان كلام الهى است در هر عبارتى مطالب بسيار مستنبط مىشود تا به مرتبه مىرسد كه اين كس را يقين حاصل مىشود كه اينها مراد ايشان است . و جمعى از متأخرين علما غافل شده‌اند .
< صفحة فارغة > [ خائف از مرض تيمم مىكند ] < / صفحة فارغة > ( و سال عبد الله بن سنان أبا عبد الله صلوات الله عليه عن الرّجل تصيبه الجنابة فى اللَّيلة الباردة و يخاف على نفسه التّلف ان اغتسل ؟ ) فقال يتيمّم و يصلى فاذا أمن من البرد اغتسل و أعاد الصّلاة ) و بسند صحيح منقول است كه سؤال كرد عبد الله از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه هر گاه شخصى جنب شود به اختيار خود در شبى كه سرد باشد و ترسد كه اگر غسل كند هلاك شود ؟ حضرت فرمودند كه تيمم مىكند و نماز مىكند و وقتى كه از سرما ايمن مىشود غسل مىكند و نماز را اعاده مىكند .
بدان كه كلينى اين حديث را بسند صحيح از جعفر بن بشير روايت كرده است و او از شخصى از حضرت صلوات الله عليه و شيخ نيز مثل او روايت كرده است . و ايضا روايت كرده است از جعفر بن بشير از عبد الله بن سنان يا غير او از حضرت و ممكن است كه او غيره از قلم نساخ افتاده باشد يا جعفر كه از عبد الله بن سنان شنيده بود شك داشته و ابن ابى عمير كه راوى عبد الله است در اين كتاب او شك نداشته باشد بلكه همين سند تأييد آن مىكند كه جعفر از عبد الله شنيده بوده است و چون اندك دغدغه داشته است يك بار عمن حدثنى گفته است و يك بار عن عبد الله بن حنان او غيره گفته است از نهايت احتياطى كه داشته است و ليكن سقوط از نساخ اظهر است چون ظاهر است كه كتاب عبد الله را داشته‌اند .

699