فليعد الغسل ) و حلبى گفت كه از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردند از شخصى كه غسل كند و بعد از آن ترى ببيند و بيش از غسل بول كرده باشد حضرت فرمودند كه وضو بسازد و اگر پيش از غسل بول نكرده باشد غسل را اعاده كند .
و قريب به اين است آن چه كلينى از حلبى روايت كرده است . و اين مضمون را در حديث موثق سماعه روايت كرده است . و شيخ در حديث صحيح محمد بن مسلم و حديث كالصحيح ديگر از آن حضرت روايت كرده است .
و وضو را حمل كرده‌اند بر آن كه استبرا از بول نكرده باشد و اكثر علما چنين قايلند كه اگر بول و استبرا كرده باشد و ترى ببيند اعتبار ندارد ، و اگر بول كرده است و استبرا نكرده است وضو مىسازد چون پيش از غسل استبراى منى به بول كرده است و استبراى بول به فشردن نكرده است ظاهر آنست كه بقيه بول باشد كه در مجرا مانده آمده است و اگر هيچ يك را نكرده است غسل را اعاده مىكند چون ظاهر آنست كه بقيه منى است كه در مجرى مانده بوده است و اگر بول نكرده باشد و استبرا كرده باشد اگر بولش مىآمده است و تقصير كرده است غسل را اعاده مىكند و اگر بول ممكن نبوده باشد هيچ يك را اعاده نمىكند و به اين تفصيل جمع بين الاخبار كرده‌اند اكثر اصحاب .
( و روى فى حديث آخر ان كان قد رأى بللا و لم يكن بال فليتوضّأ و لا يغتسل انّما ذلك من الحبائل ، قال مصنّف هذا الكتاب رحمة الله عليه اعادة الغسل اصل و الخبر الثّانى رخصة ) و در حديث ديگر وارد شده است كه اگر ترى ببيند و بول نكرده باشد بايد كه وضو بسازد و غسل نكند زيرا كه اين آب از رگهاى پشت است ، چنين مىگويد تصنيف كننده اين كتاب من لا يحضره الفقيه كه صدوق است رحمت خدا شامل حال او باد كه آن چه در حديث صحيح حلبى و محمد بن مسلم و غيرهماست كه اعاده غسل

594