به سبب شستن از گناهان پاك شود تا قابليت قرب سجود بهم رساند چنان كه خواهد آمد كه اقرب حالات بنده به خدا در نماز حال سجود است ، و دستها را مىشويد تا ظاهرش پاكيزه شود و از گناهان مطهر گردد تا تواند كه به درگاه الهى بردارد و طلب بهشت نمايد ، يا جميع مراتب كمالات و طلب خلاصى از جهنم كند با برائت از جميع نقايص ممكنات ، و منقطع شود بالكليه از غير او ، و متوسل به او شود در حالت قنوت يا در جميع حالاتى كه آن دارد در اثناى نماز به آن كه در وقت تكبير احرام برابر دوش و گوش برد ، و در حالت قرائت در برابر زانوها باشد ، و در حالت قنوت برابر رو باشد ، و در حالت ركوع بر زانوها باشد و در حالت سجود برابر رو باشد ، و در حالت تشهد بر زانوها باشد و در هر حالتى رغبتى و ترسى و انقطاعى او را باشد .
يا آن كه مراد از رغبت آن باشد كه كف دستها را به جانب آسمان كند به اميد آن كه حق سبحانه و تعالى از رحمت خود دست او را پر كند ، و رغبت در حالتى است كه رجاى او غالب باشد و اگر خوف غالب باشد رهبت به جا آورد به آن كه پشت دست را به جانب آسمان كند به قصد آن كه من مستحق رحمت او نيستم مگر فضل او شامل حال من شود ، و تضرع كند در حالتى كه خوف و رجاى او مساوى باشد به آن كه انگشت سبابه راست را به جانب راست آورد و به جانب چپ برد تا اشاره باشد به آن كه نمىداند كه فرداى قيامت از جمله اصحاب يمين خواهد بود يا از جمله اصحاب شمال و اگر تحير بر او غالب باشد تبتل كند به آن كه انگشت سبابه دست چپ را بالا كند كه آيا مرا قابليت مراتب عاليه هست بفضل او ؟ و همواره به پائين آورد كه من كجا و اين آرزو كجا ، و اگر اميد غالب باشد و تضرع و زارى تمام باشد و گريان شود هر دو دست را از سر بگذراند و بخاطر گذراند كه دست دراز مىكنم كه رحمت الهى را بگيرم ، و اين اسامى از جهة اين مراتب در احاديث صحيحه وارد شده است .

472