مىخواستند از جهت ارسال او به زمين لمحه او را به خود گذاشتند تا به اين وسيله او را به زمين فرستند ، و چون محبت الهى با رفاهيت جمع نمىشود مدتى او را در بوته محبت مىگداختند تا به اعلاى مراتب كمال رسيد ، نداى خلافت او را دادند چنان كه معلوم است كه او و ساير انبياء را بعد از ترك اولى رتبه خلافت داده‌اند و چون آدم مخلوق شد صد هزاران هزار فرشته به سجده او افتادند و سالها در سجده بودند و مشهور دويست سال است .
و چون سر از سجده بر داشتند سيصد سال ديگر تعلم اسماء از او مىكردند و كل حوران و غلمان در مقام اطاعت و بندگى بودند و خوف آن بود كه عجبى در خاطره او بهم رسد تدارك آن به آن ترك اولى كردند تا بر او و بر عالميان ظاهر گردد كه هر كمال و خوبى كه هست از حق سبحانه و تعالى است و بقاى آن به عصمت اوست .
و تا عبرتى باشد فرزندان او را كه با آن جلالت قدر به سبب ترك اولايى او را از بهشت بيرون كردند بنى آدم طمع نكنند در بهشت با صد هزاران عصيان و باز تفضل فرمودند و عبادات از جهة رفع سيئات مقرر ساختند تا بنى آدم در ميان خوف و رجا باشند ، و غير اينها از وجوهى كه إن شاء الله در تفسير قرآن از طرق اهل البيت سلام الله عليهم مذكور خواهد شد .
و در حديث صحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه وارد است كه چون دست در ظرف مىكنى كه آب بردارى و بسم الله مىگويى هر گناهى كه آن دست كرده است همه مىريزد ، و چون رو را مىشويى هر گناهى كه از چشم و زبان كردهء همه مىريزد ، و چون دستها را مىشويى گناهان از دست راست و از دست چپ تو ريخته مىشود ، و چون مسح سر و پاها مىكشى هر گناهى كه از پاها كردهء ريخته شود .
( وكتب ابو الحسن علىّ بن موسى الرّضا صلوات الله عليهما إلى

470