إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

به آب مىرسد شيطان از او دور مىشود ، و چون مضمضه مىكند حق سبحانه و تعالى دل او را و زبان او را به حكمت منور مىسازد كه علوم الهيه در دل او ريزد و بر زبانش جارى شود ، و چون استنشاق مىكند حق سبحانه و تعالى او را از آتش دوزخ ايمن مىگرداند و روزى مىكند او را بوى بهشت ، پس چون رو مىشويد حق سبحانه و تعالى روى او را سفيد و نورانى مىكند در روزى كه بعضى از روها سفيد باشد و بعضى سياه و چون دستها را مىشويد حق سبحانه و تعالى غل آتشين كه بر دستهاى گناه كاران خواهد گذاشت بر دستهاى او حرام مىگرداند ، و چون مسح سر مىكشد حق سبحانه و تعالى گناهان را از او دور مىگرداند و چون پاها را مسح مىكشد حق سبحانه و تعالى او را بر صراط مىگذارند در روزى كه قدمها از صراط بلغزد و بجهنم افتند . يهودى گفت راست گفتى يا محمد .
و اما خطاى حضرت آدم پس آن مأول است به ترك اولى و چون تكاليف مقربان نه مثل ديگران است ايشان را بر مكروه و ترك اولى عتابها مىشود كه ديگران را بر گناهان آن قدر عتاب و عقاب نمىشود . چون احاديث بسيار وارد است كه اگر بنى آدم كبيره بكند تا هفت ساعت يا نه ساعت نمىنويسند كه شايد از او پشيمانى حاصل شود و ننويسند و حضرت [ آدم ] همان لمحه پشيمان شد ، و سيصد سال گريست تا توبه اش را قبول كردند .
مع هذا قياس احوال خود با ايشان نمىبايد كرد كه مصلحتها هست كه همه كس بر آن اطلاع ندارند چنان كه يكى از محققان ذكر كرده است كه قبل از خلق آدم حق سبحانه و تعالى فرمود كه * ( إِنِّي جاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً ) * [1] حضرت را از جهة خلافت ارض آفريده بود نه از جهة سكناى بهشت ، و بهانه

[1] آيه 30 - سورة البقرة .

469