و بعضى از علما گفته‌اند كه هر گاه نيت را مقارن شستن رو دارد نيت شامل آنها كه پيش واقع ساخته است مىشود هر چند نيت آنها را نكرده باشد ، و وجهش ظاهر نيست بلكه مىبايد قصد شستن آنها نيز از براى خدا بكند تا ثواب داشته باشد و الله تعالى يعلم .
( وقال صلوات الله عليه السّواك شطر الوضوء ) و حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه مسواك جزو وضوست يا نصف وضوست در ثواب . و مشهور آنست كه بر سبيل مبالغه واقع شده است يعنى بمنزله جزو وضوست كه مىبايد مقارن وضو باشد و ترك آن نكنند كه اگر ترك كنند گويا وضو نساخته‌اند .
( وقال الصّادق صلوات الله عليه لمّا دخل النّاس فى الدّين افواجا اتتهم الازد ارقّها قلوبا و اعذبها افواها فقيل يا رسول الله هذا ارقّها قلوبا قد عرفناه فلم صارت اعذبها افواها فقال انّها كانت تستاك فى الجاهليّة ) مصنف از وهب بن وهب مسندا روايت كرده است از آن حضرت صلوات الله عليه كه حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند كه چون مردمان داخل شده‌اند در دين بعد از فتح مكه معظمه فوج فوج و گروه گروه طايفه ازد كه در يمن مىباشند و انصار از آن طايفه بودند آمدند ، از همه طوايف دلهاى ايشان رقيقتر بود و گريان و پشيمان از اعمال سابق ايام كفر ، و دهانهاى ايشان خوشبوتر بود ، پس پرسيدند از آن حضرت كه يا رسول الله آن كه فرمودى كه دلهاى ايشان تنگتر بود از آثار گريه و زارى ايشان ، يا از سبقت انصار كه از ايشان بودند بدين اسلام دانستيم ، اما ندانستيم كه چرا دهنهاى ايشان خوشبوتر بود حضرت فرمود كه از اين جهت بود كه ايشان در جاهليت و ايام كفر مسواك مىكردند .
و ممكن است كه مسواك كردن ايشان سبب رقت قلوب ايشان شده باشد

455