همه به او قائم است ، و جميع محامد و ثناها و ستايشها مخصوص ذات مقدسى است كه مستجمع جميع كمالات و معبود بر حق و خداوند مطلق است ، و شكر مىكنم او را به زبان و دل و اعضا و جوارح و همه را صرف بندگى او مىكنم و از جهة بندگى او دارم ، آن خداوندى كه آب را مطهر گردانيده تا نجاسات حدث و خبث را به آن ازاله كنيم و به قرب او فايز گرديم و آب را نجس نكرد كه از او منتفع نتوان شد ، يا آب استنجا و وضو را نجس نكرد كه بر ما حرج و تنگ باشد بلكه بر ما آسان كرده است همه تكاليف را سيما اين تكليف را .
( قال ثمّ استنجا فقال اللَّهمّ حصّن فرجى و اعفّه ، و استر عورتى و حرّمنى على النّار ) و حضرت فرمودند كه چون آب را گرفتند دعا خواندند بعد از آن بر خود ريختند و اين دعا را خواندند و ظاهرا بول كرده بودند در وقت رفتن محمد كه آب را بياورد و دلالت مىكند كه استنجاى بول را نزد فرزند توان كرد و ظاهرا محمد در وقت استنجا پشت سر حضرت ايستاده بوده است و چون استنجاى بول لازم دارد باز شدن عورت و ديدن آن را غالبا دعايى كه مناسب آن بود خواندند كه بار خدايا فرج مرا حفظ كن از زنا و امثال آن و از آن كه نظر كسى بر فرج من افتد كه محرم نباشد چون اكثر محرمات الهى از بطن و فرج است بلكه عفيف دار او را به آن كه متوجه شبهات و مكروهات نيز نشود و به پوشان عورت مرا كه كسى را نظر به آن نيفتد .
و بعضى عورتى بتثنيه خوانده‌اند يعنى عورت قبل و دبر مرا پوشيده دار از نامحرم يا عورت ظاهر و باطن مرا كه عيوب باشد از خلق به پوشان و اگر عورتى مفرد خوانند ظاهرا مراد از آن عيوب باشد چنان كه در احاديث صحيحه وارده شده است كه عورت مؤمن بر مؤمن حرام است و آن عيوب اوست يعنى حرام است تجسس عيوب مؤمنان كردن و ستر عورت ظاهر از جمله ظاهر مىشود ، و ستر عيوب اعم است از آن كه آن چه دارم از نظر خلق مخفى دار و ازاله آن نيز

396