فرموده است كه مراد الهى آن مقدار است كه ابهام و وسطى برو بگردد و اگر از ظاهر قرآن در مىآمد حضرت مىفرمودند و ائمه هدى از بطن قرآن همه چيز را مىدانند ، اما اگر كسى چند رو داشته باشد همه را مىشويد بنا بر قول همه اگر اصلى و زايد از هم جدا نباشد ، و اگر ممتاز باشد بعضى گفته‌اند كه اصلى را مىشويد ، و بعضى گفته‌اند همه را بواسطه ظاهر آيه كه بلفظ جمع آورده است .
و محتملست كه جمعيت آيه اشاره باشد به آن كه با روى بدن روى دل را بشوييد به توبه و انابت از معاصى ، و تعلقاتى كه مانعند دل را از صلاة حقيقى كه حق سبحانه و تعالى فرموده است از حال حضرت ابراهيم كه گفت : « وجّهت وجهى » . و يقينيست كه در آن آيه مراد وجه قلب است . و همچنين روى عقل را بشوييد از ادناس تفكرات باطله تا متوجه جناب اقدس الهى به گفته او شود كه :
* ( ويَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَالأَرْضِ ) * .
و روى روح را بشويند از چركينيهائى كه او را حاصل شده است از توجه او به غير معشوق حقيقى و على هذا القياس روى سر و روى خفى ، و روى اخفى را بشويند از غير او ، و لهذا سيد العارفين ، و قبلة الواصلين و امام المحبين ، و مقتدى المصطفين على بن الحسين زين العابدين در حالت وضو متغير مىشدند به مرتبهء كه اصحاب خوف فجأه داشتند و از آن حضرت سبب آن را سؤال مىنمودند حضرت مىفرمودند كه نمىدانيد كه به عبادت كه مشغول مىبايد شد و با كه گفتگو مىبايد كرد .
و همچنين منقول است كه خطاب به حضرت عيسى صلى الله عليه رسيد كه يا عيسى ظاهرت را از براى بندگى من بشوى ، و باطنت از براى عبادت من از همه كدورات باطنيه پاك كن و خواهد آمد ، و همچنين باقى اعضاى ظاهر و باطن هر يك شستنى خاص دارد ، و ممكنست جمعيت اشاره به آنها باشد .
* ( وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ ) * و بشوييد دستهاى خود را تا مرفق . اكثر

347