واجب نيست پس درآمد كه بعد از وقت نماز وضو واجبست و اين معنى است كه در اين باب مطلوب است و حديث نيز بر اين معنى دلالت مىكند .
ديگر چون خداوند عالميان فرمود كه چون برخيزيد به نماز رو را بشوييد ظاهرش آنست كه بشوييد از براى نماز ، پس نيت استباحت يا رفع حدث درآمد بحسب ظاهر مكالمه .
ديگر فرمود كه بشوييد رو و دستها را ، و مسح كنيد سر و پاها را ظاهرش آنست كه شستن و مسح كردن دو حقيقتاند مقابل يك ديگر ، پس هر جا كه بايد شست مىبايد كه جريان آب بشود چنان كه اخبار بسيار خواهد آمد تا شستن متحقق گردد ، و اقلش جريانست يعنى روان شدن آب و همين كه از ته مويى به ته مويى ديگر حركت كند شستن بفعل آمده است .
ديگر فرموده است * ( وُجُوهَكُمْ ) * ظاهرش آنست كه جمعيت به اعتبار مكلفين است يعنى همهء روها را بشوييد يعنى هر يك روى خود را بشوييد . و آن كه ايشان را با هم جمع فرموده است اشعارى دارد كه مؤمنان كنفس واحده‌اند مىبايد همه با هم وضو بسازند تا با هم نماز جماعت كنند ، و جماعت وضوى ايشان نيز بفعل آيد كه در اول وقت همگى متوجه مقدمات نماز شوند و آن كه فرمود كه رو را بشوييد در عرف چنين مىفهمند كه كل رو را بايد شست خصوصا هر گاه ما بقى را همه مقيد ببعض ساخته و رو را مطلق گذاشته باشد كه اين دليل اراده كل وجه است .
و جمعى گفته‌اند كه وجه از مواجه است پس هر گاه دو كس روبروى هم نشسته باشند هر چه از روى يك ديگر مىبينند آن رواست ، و حق اينست كه اشتباه كرده‌اند و بر عكس است زيرا كه مواجه روبرو نشستن است ، او را از وجه گرفته‌اند نه بر عكس .
بنا بر اين است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه بيان آن

346