و شيخ روايت كرده است بسند صحيح از حضرت امام جعفر صلوات الله عليه كه فرمودند كه هر گاه شخصى بول كند سه مرتبه ذكرش را مىفشارد ، و بعد از آن اگر آبى ظاهر شود و تا ساق او برسد قصور ندارد . و اين حديث نيز محتملست كه مراد نه مرتبه كشيدن باشد چنان كه گفته شد ، يا از بيخ ذكر تا سر ذكر بكشد كه سه مرتبه باشد ، و احتمال شش نيز دارد كه سر ذكر نيز داخل باشد .
و در حديث حسن كالصحيح نيز روايت كرده است از آن حضرت صلوات الله عليه كه پرسيدند از آن حضرت كه اگر شخصى بول كند و خود را بشويد بعد از آن ترى به بيند چه حكم دارد ؟ حضرت فرمودند كه اگر بعد از بول فشرده است ميان مقعد و خصيتين را سه مرتبه ، و فشرده است ميان هر دو را ، و بعد از آن خود را شسته باشد اگر آن مقدار آب بيرون آيد كه به ساق پاى او برسد پروا نكند كه قصور ندارد .
و آن چه در اين حديث واقع شده است كه ميان هر دو را فشرده باشد ظاهرش آنست كه مراد ميان خصيتين و سر ذكر باشد و به قرينه مقامى و قباحت نام آن را نبرده باشد ، و محتملست كه تاكيد اول باشد پس اگر سه مرتبه از مقعد تا سر ذكر فشرده باشد اگر آبى بيايد بىدغدغه بول نيست ، و اگر ذكر تنها را فشرده باشد ، يا ما بين مقعد و خصيتين تنها را فشرده باشد محل دغدغه است اگر چه اظهر آنست كه يكى از اينها كافى باشد ، و احوط هر دو است ، اكمل آنست كه حشفه را نيز سه مرتبه بفشارد تا هيچ دغدغه نباشد و الله تعالى يعلم .
( فاذا صبّ الماء على بدنه للاستنجاء فليقل الحمد للَّه الَّذى جعل الماء طهورا و لم يجعله نجسا ) و چون آب را بريزد بر بدن از جهت استنجا و مراد از بدن دست چپ است و در بعضى از نسخ يديه است يعنى بر دستها ريزد و ظاهرا هر دو نسخه غلط نساخ است و يده مىبايد چنان كه خواهد آمد در وضوى حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه پس بايد كه اين دعا را بخواند

326