صلى الله عليه و آله رخصت نداده‌اند در كنيف بيشتر از آية الكرسى را و حمد حق سبحانه و تعالى مىتواند كرد و آيه الحمد للَّه رب العالمين را مىتواند خواند .
بدان كه سند صدوق به عمر پسر يزيد صحيح است و اين عمر ثقه و عظيم الشأن است . و شيعيان بواسطه تقيه از بنى اميه اين نامها مىگذاشتند و فايده نيز داشته است از براى ديگران كه وقتى تقيه كنند قصد ايشان كنند مثلا هر گاه ضرور شود قسم خوردند كه ، عمر را دوست مىداريم يا يزيد و ابو بكر را و مرادشان اين جماعت باشد حتى آن كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه فرزندان خود را به نام ابو بكر و عمر و عثمان كرده بودند و هر سه در كربلا شهيد شدند رضى الله عنهم .
و شيخ طوسى رحمه الله اين حديث را كالصحيح روايت كرده است تا به آيه و تتمه الحمد للَّه رب العالمين را ذكر نكرده است و بنا بر اين مراد آنست كه خواندن يك آيه كراهت ندارد ، و بنا بر نسخه مصنف ظاهرش آنست كه جايز است در خلا هر چه مشتمل بر حمد و ثناى الهى باشد پس مطلق ذكر بهر اسمى كه باشد خوب باشد و دعاهايى كه گذشت اكثر مشتمل بر حمد است خوب خواهد بود و اين عبارت احتمال اين معنى دارد كه آية الكرسى كه خواند به قصد حمد بخواند به آن كه و يحمد الله حال باشد و از آنجا نيز بيرون مىآيد كه هر حمدى توان خواند .
و همچنين عبارت او آية الحمد للَّه رب العالمين نيز احتمال دارد كه مراد اين باشد كه هر آيه مشتمل بر حمد و ثناى الهى باشد توان خواند ، و اما معنى اول اظهر است و معنى ثانى بعيد نيست به اعتبار اخبارى كه بعد از اين مىآيد .
و ممكنست كه مراد اين باشد كه چون آية الكرسى بخواند حمد الهى بكند ، يا آيه الحمد للَّه رب العالمين بخواند چون در آية الكرسى به نحوى كه نازل شده در روايات اهل البيت بعد از « العظيم و الحمد للَّه رب العالمين » هست ، و

311