بسند معتبر از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه سؤال كرد از چاهى كه در آن چاه مردارى بيفتد پس حضرت فرمودند كه اگر آن ميته بد بو شده است بيست دلو آب بكشند و اين حديث بسند صحيح وارد شده است و اكثر اوقات حديث محمد ابن مسلم كه در اين كتاب است در كلينى يا تهذيب هست بسند صحيح و سند اين كتاب قوى است و ظاهرا صحيح باشد زيرا كه سند به علاء بن رزين رسيده است و صدوق طرق صحيحه به علا دارد و با آن كه كتاب محمد بن مسلم كه از اركان اربعه است در شهرت مانند آفتاب بوده است مع هذا صدوق حكم به صحت آن كرده است و ليكن علما به اين حديث عمل نكرده‌اند چون مجملست و احاديث مفصله بر خلاف اين هست و ظاهرا عمل توان كرد در ميته كه بخصوص آن از حضرت منقول نباشد و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ چاهى كه داخل مىشود در آن چاه آب راه و در آن آب هست بول و عذره آدمى و بولهاى حيوانات ] < / صفحة فارغة > ( وسأل كردويه الهمداني ابا الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما عن بئر يدخلها ماء الطَّريق فيها البول و العذرة و ابوال الدّوابّ و ارواثها و خرؤ الكلاب فقال ينزح منها ثلاثون دلوا و ان كانت مبخرة ) بضم ميم و كسر خا يا بفتح ميم و خا ، و كردويه از حضرت ( ص ) سؤال نمود كه چاهى كه داخل مىشود در آن چاه آب راه و در آن آب هست بول و عذره آدمى و بولهاى حيوانات و سرگين حيوانات و فضله سگها پس حضرت فرمودند كه از آن چاه سى دلو بكشند و اگر چه چاه بد بو شده باشد .
و شيخ طوسى بسند صحيح همين حديث را روايت كرده است از كردويه و به جاى ماء الطريق ، فيها ماء المطر ذكر كرده است و دور نيست كه تغيير از نساخ شده باشد يا كردويه مكرر گفته باشد يا مكرر عرض نموده باشد و على اى حال مراد از آب راه نيز آب باران است و سند ابن بابويه به كردويه كالصحيح است و حال او ظاهر نيست و ليكن چون صحيح است از ابن ابى عمير علما به آن عمل كرده‌اند .

284