و مد را بنحو عراق فرمودند .
مع هذا در حديث صحيح ديگر وارد شده است كه محمد بن مسلم از آن حضرت صلوات الله عليه روايت نموده است كه كر ششصد رطل است ، و محمد بن مسلم طايفى است ، و رطل آن تابع رطل مكه است ، و رطل مكه دو برابر رطل عراق است ، و از اين حديث ظاهر مىشود كه رعايت بلد راوى مىفرموده‌اند ، و تاييد حديث هزار و دويست رطل عراقى مىكند جمعا بين الاخبار ، با آن كه رطل عراقى قريب است به اشبار بنحو مشهور ، و رطل مدنى از دو برابر بيشتر مىشود خصوصا بر مذهب مصنف ، پس در اينجا اظهر عراقى است ، و مىبايد كه صدوق زيادتى را حمل بر استحباب كند اگر چه ظاهر كلامش تخيير است بلكه تخيير ميان اين دو و قلَّتين .
و سيد ابن طاوس رضى الله عنه گفته است كه مكلف مخير است در عمل بجميع اخبارى كه در كر وارد شده است ، و خالى از قوت نيست و ليكن راجع مىشود قول او به آن كه كمتر از همه كر است و زيادتيها بر سبيل استحباب است . و ابن ابى عقيل مىگويد كه اين اختلاف بسيار در روايات قرينهء آنست كه رعايت كرد نمودن سنت است ، زيرا كه در واجبات اين قسم اختلافات نادر است . و سخن او خالى از قوت نيست اگر چه مخالف احتياط است غالبا .
( وقال الصّادق صلوات الله عليه اذا كان الماء قدر قلَّتين لم ينجّسه شيء و القلَّتان جرّتان ) يعنى حضرت صلوات الله عليه فرمودند : كه هر گاه آب به قدر دو قله باشد چيزى او را نجس نمىكند و قله سبو است ، و ظاهرا تفسير از راوى باشد ، و ممكن است كه از حضرت باشد ، و اين را شيخ روايت نموده است از حضرت كالصحيح با اين زيادتى ، و حمل بر تقيه كرده است چون شافعى قائل است بقلتين ، و علما حمل نموده‌اند بر آن كه مراد از قله سبوهاى هجر است ، و هر سبوى تخمينا پنج مشك آب مىگيرد ، و ده مشك يا

207