مىگويد كه سه و نيم سه مرتبه ده و نيم است قايل بضرب نيست . اين دو قول آخر وجهى ندارد ، و قول قميان قوىتر است بحسب جمع بين الاخبار ، و قول مشهور به احتياط اقربست .
و روايت صحيحى وارد شده است از اسماعيل ابن جابر كه عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه چه مقدار آب چيزى او را نجس نمىكند . حضرت فرموده : كه دو ذراع در عمق ، در يك ذراع و يك شبر سعت و فراخى . وسعت را غالبا اطلاق مىنمايد در طول و عرض ، پس بحسب ظاهر عمق چهار شبر مىشود ، و هر يك از طول و عرض سه شبر مىشود و حاصل ضرب سى و شش شبر مىشود ، و اگر سعة را مدور اخذ كنيم بيست و هفت شبر مىشود موافق مذهب قميان ، و اگر آبى سى و شش شبر باشد ، و نجاست بر او وارد شود بنده حكم به نجاست آن آب نمىكنم ، بنا بر اين حديث صحيح به اتفاق علما بلكه بيست و هفت شبر را نيز به ملاقات نجاست نجس نمىدانم ، و ليكن در اين باب احتياط مىكنم و در سى و شش شبر احتياط را لازم نمىدانم و الله تعالى يعلم .
( وبالوزن ألفا و مائتي رطل بالمدنيّ ) و كر بحسب وزن هزار و دويست رطل مدينه است ، و بحسب مشهور هزار و دويست رطل عراقى است ، و رطل مدينه يك و نيم رطل عراق است ، و اين خلاف بنا بر آنست كه در حديث صحيح متفق عليه وارد شده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند : كه مقدار كر آبى كه چيزى او را نجس نكند هزار و دويست رطل است . صدوق و جمعى گفته‌اند كه چون ظاهر آنست كه حديث را آن حضرت در مدينه فرموده‌اند ظاهر آنست كه اطلاق رطل منصرف شود به رطل مدينه . و اكثر گفته‌اند كه حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم رعايت بلد راويان بيشتر مىنمودند چنان كه خواهد آمد در مبحث فطره كه صاع

206