صورت آن آب را مخور و از آن آب وضو مساز .
و ظاهر اين كلام آنست كه آب قليل به سبب ملاقات نجاست نجس مىشود ، و آب كر نجس نمىشود مگر با تغير ، و در جزو اخير اجماع علماست در غير آب چاه ، و در آب چاه خلافى است كه خواهد آمد . و اگر آب كمتر از كر جارى باشد و آن آبيست كه از چشمه بيرون آيد ، و او را در عرف چاه نگويند خلافست . اكثر علما برآنند كه چشمه به ملاقات نجاست نجس نمىشود ، و حكم كر دارد ، و علامه كريّت شرط كرده است در آن ، و اين قول احوط است ، و اول اظهر است . و در نجس شدن آب قليل كه كم از كرّ است كه نابع نباشد اگر چه روان باشد مثل آب برف و آبى كه از چاه مىكشند و روان مىشود خلافست ، علماء ما غير ابن ابى عقيل قايلند به نجاست ، و ابن ابى عقيل قايلست به آن كه آب قليل نجس نمىشود تا متغير نشود به ملاقات . و ظاهر كلام سيد مرتضى فرقست ميان آن كه نجاست داخل آب شود آن را نجس مىداند ، و اگر آب بر نجاست وارد شود نجس نمىداند . و اين قول قوى است اگر چه احوط اجتنابست مطلقا .
< صفحة فارغة > [ بيان مقدار كر ] < / صفحة فارغة > ( والكرّ ما يكون ثلاثة اشبار طولا ، فى عرض ثلاثة اشبار ، فى عمق ثلاثة اشبار ) يعنى كر مقداريست از آب كه طول آن سه شبر باشد ، در عرض سه شبر ، در عمق سه شبر كه مجموع بيست و هفت شبر باشد ، چون سه در سه نه است ، و نه در سه بيست و هفت است و اين مذهب قميان است در كر ، و مشهور ميان علما سه و نيم ، در سه و نيم در سه و نيم است كه مجموع آن چهل و دو شبر و هفت ثمن شبر باشد ، چون سه در سه نه است و سه در نيم يك و نيم است ، و نيم در سه يك و نيم است ، و نيم در نيم ربع ، مجموع دوازده شبر و ربع شبر مىشود ، و دوازده را در سه مىزنيم سى و شش مىشود ، و دوازده در نيم شش ، و ربع در سه و نيم سه ربع و نيم مىشود ، و سه ربع و نيم چيزى هفت ثمن آن چيز است . و ابن جنيد مىگويد كه تخمينا كر صد شبر است . و قطب راوندى

205