إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

بِه ) * [1] و تتمه اش اينست كه * ( وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ ) * و باز حق جل و على مىفرمايد كه خداوند شما هميشه بتدريج از جانب آسمان آبى مىفرستد تا شما را به آن پاك كند از حدث ، و نجاست شيطان كه منى است از شما زايل گرداند ، يا جنابت كه به سبب احتلامى كه به واسطهء تخييلات شيطان شما را حاصل شده به سبب آب از شما زايل سازد .
و در تفاسير و احاديث از ائمه معصومين وارد شده است كه اين آيه وقتى آمد كه در بدر بودند و اصحاب آن حضرت صلَّى الله عليه و آله به واسطهء كثرت عدد دشمنان ، و قلت ايشان غمگين بخواب رفتند ، و اكثر به تخييل شيطان محتلم شدند و قريش بر سر آب فرود آمده بودند ، و مسلمانان آب نداشتند كه غسل كنند ، حق سبحانه و تعالى به دعاى حضرت بارانى فرستاد و كوهها پر از آب شد ، و همگى محتلمان غسل كردند و ازالهء نجاست منى كردند . و آيه اگر چه در بدر نازل شد اما حكمش عام است به اجماع مسلمين با آن كه در اين آيه بلفظ تطهير نازل شده است و بنفسها دلالت بر تطهير آب باران مىكند و آن آيه مؤيد اين آيه است و بر عكس .
< صفحة فارغة > [ آب پاك و پاك كننده است ] < / صفحة فارغة > ( فاصل الماء كلَّه من السّماء و هو طهور كلَّه ) پس از اين سه آيه ظاهر شد كه اصل آبها از آسمانست حتى آبهاى زمين ، و مطلق آب طهور و مطهر است ، و تطهير نيست الا از حدث كه نجاست حكمى است ، و در رفع آن احتياج به نيّت قربت هست ، و خبث نجاست عينى است كه در رفع او احتياج به نيت قربت نيست اگر چه از جهت حصول ثواب محتاج است به نيت ، و اگر تطهير اعم باشد از ازاله نجاست عينى و حكمى و از ازاله كثافت همان ازاله نجاست به همه احتمالى داخل خواهد بود .

[1] آية 11 - الانفال .

199