حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله نموده ، و ايشان بدل مودت عداوت كردند .
لهذا گاهى علماى ما رضوان الله عليهم بعد از ذكر اهل بيت صلوات الله عليهم صلوات نمىفرستاده‌اند بلكه سلام مىفرستاده‌اند از جهت تقيه از سنيان ، و ليكن بنده در روضة المتقين اين رعايت نموده‌ام كه بعوض سلام صلوات فرستاده‌ام و گمان ندارم كه صدوق سلام فرستاده باشد چون كتابهاى تصانيف صدوق را كه قريب به زمان او نوشته‌اند اكثر اوقات اسم ائمه را با تعظيم و صلوات ياد مىكنند ، پس ممكنست كه او يا شيعيان تقيه نموده باشند ، و اليوم الحمد للَّه كه به دولت ابد قرين تقيه در ايران ، بلكه در جميع بلاد بر طرف شده است چرا اين رعايت بايد نمود .
على اى حال اكثر علماى عامه و خاصه گفته‌اند كه مراد از صلوات آنست كه حق سبحانه و تعالى دين آن حضرت را رواج دهد در عالم ، و امت او را غالب گرداند بر ساير امم ، و در روز قيامت شفيع امت بوده باشد ، و امثال نفعهايى كه به امت برگردد ، و الا رتبه آن حضرت به مرتبهء رسيده است كه فوق آن مرتبه در قوت امكانى نمانده است كه از جهت آن حضرت صلَّى الله عليه و آله طلب توان نمود ، و چيزى كه از صلوات به آن حضرت عايد مىگردد فرح آن حضرت است به ثواب غير متناهى از جهت مصلى بر آن حضرت چنان كه خواهد آمد .
و فاضل دوانى ذكر كرده است كه چون آن حضرت را شفاعت كبرى كرامت كرده‌اند اين خصوصيتى بر روز قيامت ندارد ، بلكه آن حضرت شفيع كاينات است در افاضه جود از مبدأ فياض بدليل لولاك لما خلقت الافلاك . ) * پس صلوات بر آن حضرت استفاضه كمالات است از جهت مواد قابله كاينات . و به گفته مولانا اين سخن ازو نيست ، بلكه از انوار تربت باب مدينه علم بر او فايض گشته است ، در زوراء در حين زيارت آن حضرت با ساير تحقيقات كه

178