إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

بهاء و حسن ذاتى الهى است ، و سين : سنا و رفعت الهيست ، و ميم : ملك و پادشاهى الهى است ، و الله : يعنى خداوند و آفريده گار هر چيزى ، و رحمن : يعنى بخشاينده بر جميع خلايق ، و رحيم : يعنى بخشاينده بر مؤمنان و بس .
و در روايتى وارد شده است كه ميم : مجد و عظمت الهى است .
و در حديث كالصحيح است كه از حضرت امام على بن موسى الرضا صلوات الله عليها پرسيدند كه بسم الله چه معنى دارد حضرت فرمودند كه معنيش آنست كه داغ بندگى بر جبين روح خود مىگذارم از جهة حق سبحانه و تعالى كه تا زنده باشم بنده باشم و بندگى كنم .
و در حديث كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه روايتست كه از آن حضرت پرسيدند از « بسم الله الرّحمن الرّحيم » حضرت فرمودند كه باء : بها و خوبيهاى الهى است ، و سين : سنا و بلند مرتبگى الهى است ، و ميم : ملك و سلطنت الهى است ، و الف الله : آلاء و نعماء الهى است و لام آن لازم و واجب گردانيدنست بر خلايق كه ائمه معصومين را دوست دارند و ايشان را امام خود دانند ، و هاء : هوان و خواريست بر مخالفان محمّد و آل محمّد را صلوات الله عليهم اجمعين ، و رحمن : بخشنده است بر جميع عالميان .
و رحيم : بخشنده است بر مؤمنان و بس .
و در حديث كالصحيح منقولست كه شخصى از مجلس حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه برخاست و گفت يا امير المؤمنين خبر ده مرا از معنى « بسم الله الرّحمن الرّحيم » پس حضرت فرمودند كه الله : أعظم اسماء الهى است و آن اسمى است كه غير حق سبحانه و تعالى را به آن اسم نمىتوان خواندن و كسى نيز خود را به اين نام مسمى نكرده است ، آن شخص گفت كه الله چه معنى دارد ؟ حضرت فرمودند كه معنى آن اين است كه در همه حوائج و شدايد پناه به او مىبرد مخلوقى كه وقتى اميد او از جميع خلايق بريده شود و

129