< فهرس الموضوعات > باب حقّ الدّابّة على صاحبها < / فهرس الموضوعات > باب حقّ الدّابّة على صاحبها < صفحة فارغة > [ حق دابه بر صاحبش ] < / صفحة فارغة > ( روى إسماعيل بن أبي زياد بإسناده قال قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله للدّابّة على صاحبها خصال يبدأ بعلفها إذا نزل و يعرض عليها الماء إذا مرّ به و لا يضرب وجهها فانّها تسبّح بحمد ربّها و لا يقف على ظهرها الَّا في سبيل الله عزّ و جلّ و لا يحمّلها فوق طاقتها و لا يكلَّفها من المشي الَّا ما تطيق ) ( 1 ) اين بابى است در بيان حقي كه چهار پا و احتمال أسب دارد و ليكن بعيد است كه بر صاحبش دارد به تكليف الهى مرويست از سكونى كالصحيح كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه چهار پا را بر صاحبش شش چيز لازمست كه بر أو دارد .
و در خصال بعد از خصال ستّ هست و هم چنين در محاسن و ليكن در محاسن تبديل كرده است خصلتى را به خصلتى ديگر و لا يضرب وجهها را مبدل كرده است به و لا يسمها في وجوهها يعنى روى آن را داغ نكنند ، ابتدأ مىكند به علف و غذاى آن پيش از آن كه خود چيزى بخورد ، و علف عبارتست از غذاى حيوان أعم است از كاه وجود و غير آن و هر مرتبه كه بگذرد بر آب آب بنمايد به حيوان اگر ميل كند بدهد يعنى در وقتي كه ضرر نداشته باشد و نزد عرب هيچ وقت ضرر ندارد و مكرر ديده‌ام اما نزد عجم

370