رسالهء حاضر يكى از آثار خواجوئى كه پيش از اين چاپ نشده است ، رسالهء غناست .
مولى إسماعيل خواجوئى در اين رساله مىنويسد :
در بررسى اخبار و فتاواى علماى سلف و خلف ديدم صريحاً بر حرمت غنا مطلقاً ، اتفاق و اجماع است گرچه در ضمن روايات صحيحه مصرِحه به حرمت ، شمارى خبرِ ضعيف هم هست كه ظاهرشان اشعار دارد به جواز غنا در قرائت قرآن و دعا ، و اينها مستمسك بعضي از متفقّهان قرار گرفته است و من تصميم دارم اين سخنان را بررسى و ارزيابى كنم .
اين رساله پيش از آنكه بحثي مستقل و منظَّم را ارائه دهد به نقل و نقد آراى ديگران پرداخته است و لحن برخوردش با محقّق سبزوارى محترمانه تر است تا نحوهء برخوردش با مرحوم سيد ماجد كاشاني .
مؤلَّف ابتدأ كلمات محقّق سبزوارى در كفاية و ذخيرة و سپس آراى مرحوم سيد ماجد را مفصلًا نقل و نقد مىكند سپس به عنوان « خاتمة » به شرح برخى از اخبار باب مىپردازد ، آنگاه اظهار داشته كه پس از تأليف اين بخش ، به رساله‌اى از مرحوم سبزوارى در حرمت غنا دست يافتم كه بسيار مفيد است از اين رو بخشهايى از آن رساله را مورد بررسى قرار مىدهد و معتقد است مرحوم سبزوارى ابتداء رسالهء تحريميه را نگاشته و سپس به كتاب كفاية و ذخيرة پرداخته است . [1]

[1] براي آگاهى از چگونگيهاى رساله هاى محقّق سبزوارى ، به مقدمهء رسالهء سبزوارى ، در همين مجموعه رجوع كنيد .

536