مريض حرام و از براى متمرِّنْ سنّت ؛ و اين معنا مخفى نيست بر احدى از طلَّاب .
اگر كسى گويد كه : هرگاه شخصى متعبد به ظنّ خود باشد ، پس مخالف مذهب مىتواند گفت كه ظنّ من اين است كه بعد از رسول الله عليه و آله السلام خليفه ابو بكر است ! پس چرا مرا مخطئ مىدانيد ؟
جواب آنكه : كلام ما در جايى است كه مشتبه باشد و دليل خلافت على بن ابى طالب بعد از رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم در كتب عامّه و خاصّه اوضح از آن است كه شائبهء اشتباه در آن گنجايش داشته باشد ، همچنان كه حقيقت دين محمّد صلى الله عليه و آله و سلم « أظْهَرُ منَ الشَّمس » است . پس عذر مخالفِ مذهب ، مثل عامّه و مخالف ملت مثل يهود و نصارى ، مسموع نيست چه با قطع نظر از آيهء كريمهء * ( « إِنَّما وَلِيُّكُمُ الله » ) * [1] و كريمهء * ( « وَإِنَّه فِي أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ » ) * [2] حديث در مسند احمد بن حنبل مذكور است كه پرسيدند يا رسول الله بعد از تو خليفه و جانشين تو كيست ؟ فرمود : آنكه جانشين حضرت موسى بود برادرم على بن ابى طالب خليفهء من است . و مولانا جمال الدين محدّث شافعى اين حديث از عايشه نقل مىكند كه « يا علي أنت وصيّي و خليفتي في حال حياتي و بعد مماتي » [3] . و كتب عامّه از خلافت بلا فصل حضرت على بن ابى طالب صلوات الله عليه مشحون است كه در دفترها نمىگنجد . و همچنين در انجيل و توراتِ غير محرَّف ، نبوّت آن سرور مسطور است با تاريخ نبوّت به نوعى كه در آن شائبهء خلاف و شك و شبهه نمىرود ؛ و لهذا يهودان از بيت المقدّس به مدينه آمدند كه ايمان به آن حضرت بياورند عناد و لجاج مانع شد چنانچه حق تعالى

[1] مائده ( 5 ) : 55 .
[2] زخرف ( 43 ) : 4 .
[3] مضمون روايت در بحار الأنوار ، ج 2 ، ص 499 .

448