أحْسَنَ الناسِ صَوتاً بِالقُرآنِ وَكانَ السَّقّاؤونَ يَمُرُّونَ فَيَقِفُونَ بِبابِه يستمعونَ [ يَسمَعُونَ ] قِراءته » . [1] يعنى حضرت امام زين العابدين عليه السلام خوش آوازترين مردم بود ، در قرائت قرآن و جمعى از شقايان با بارِ گِران بر در خانهء آن حضرت مىگذشتند در زير بارِ گِران مىايستادند و به قرائت آن حضرت گوش مىكردند .
سيزدهم :
و در همين كتاب از حضرت امام موسى كاظم عليه السلام مروى است كه شخصى در خدمت ايشان صوت را مذكور ساخت ، فرمودند « انَّ عَليَّ بْنَ الحُسَيْن عليهما السلام كانَ يَقْرَا [ القرآن ] فَرُبَّما يَمُرُّ به المارُّ فَصَعِقَ مِنْ حُسْنِ صوتِه وَانّ الإمامَ لَوْ أظْهَرَ مِنْ ذلِكَ شَيئاً لَمَا احْتَمَلَه الناسُ منْ حُسْنِه ، قُلْتُ : وَلَمْ يَكُنْ رَسُولُ الله يُصَلَّي بِالنّاس وَيَرْفَع صوتَه بِالقُرآنِ ؟ فقالَ : انَّ رَسُولَ الله صلى الله عليه و آله و سلم ، كانَ يُحَمِّلُ النّاسَ مِنْ خَلْفِه ما يُطيقونَ » . [2] يعنى حضرت امام زين العابدين عليه السلام قرآن مىخواند و گاه بود كه كسى بر ايشان مىگذشت بيهوش مىشد از خوشى آواز آن حضرت ، به درستى كه اگر امام اظهار كند از حسن صوت خود چيزى ، مردم طاقت نمىآورند .
راوى مىگويد : گفتم كه رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم ، وقتى كه نماز با جماعت مىكرد قرآن را بلند نمىخواند ؟
فرمودند كه حضرت بار نمىكرد بر جمعى كه در عقب او نماز مىكردند ، آن قدر كه طاقت نداشته باشند .
مقصد آنكه اگر حضرت ، آواز مبارك خود به صوت حسن بلند مىفرمود و صوت حسن را جولان مىداد ، كسى طاقت شنيدن آن نداشت . اين حديث

[1] كافى ، ج 2 ، ص 451 ، ح 11 .
[2] كافى ، ج 2 ، ص 450 ح 4 .

380