مراد حضرت كه مىفرمايد اهل حجاز را در سماع غنا رأيى است ، آن است كه ابو طالب مكَّى كه از عامّه است به تقريب حلَّيّت غنا نقل كرده كه اهل حجاز در ايّام متبرّكه كه ايّام معدودات است ، غنا از كنيزكان مىشنيدند . بيست و دوم : ثقة الإسلام محمد بن يعقوب از ياسر از معصوم عليه السلام نقل كرده كه فرمودند : هر كس نگاه دارد خود را از شنيدن غنا ، به تحقيق كه درختى هست در بهشت كه حق سبحانه و تعالى امر مىكند به باد كه آن درخت را به حركت در مىآورد . پس از آن حركت ، آواز خوشى به گوش آن شخص مىرسد كه هرگز به خوشى آن ، آوازى نشنيده است و كسى كه در دنيا از شنيدن غنا خود را حفظ نكرده باشد ، از اين صداى خوش محروم خواهد بود . [1] بيست و سيم : زيد شحّام روايت مىكند كه از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از آيهء كريمهء * ( « فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الأَوْثانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ » ) * فرمود : رجس اوثان ، شطرنج است و قول زور غناست . [2] امّا در سند اين حديث « درست » است و « درست » نادرست است ! و شيخ در كتاب رجال گفته كه « درست » واقفى است ، هر چند در فهرست چيزى نگفته ؛ و همچنين نجاشى . امّا ابن ابى عمير از او روايت مىكند و بنا بر قاعدهاى كه : ابن ابى عمير روايت نمىكند مگر از ثقه ، دلالتى بر خوبى او دارد و اگر بنا بر قول بعضى بگذاريم كه مىگويند : ابن ابى عمير ارسال نمىكند مگر از ثقه نه آنكه گوييم روايت نمىكند مگر از ثقه خوبى از براى او ظاهر نمىشود ، اما حديث « درست » را متأخّرين بر هر تقدير نادرست مىدانند چنانچه دانستى ؛