يعنى از رحمت خدا دور است كسى كه اجرت مغنّيه بخورد . در آن زمان چون متعارف بوده كه كنيزكان را غنا تعليم مىدادند و صاحبان ايشان اجرت تغنّى آن كنيزكان مىخوردند و حالا در هند نيز اين متعارف و شايع است ، و اين شيوه از كفار قريش هنوز نزد بعضى در مكهء معظَّمه باقى است با اجرت بعضى از افعال ديگر !
بيستم :
ابراهيم بن ابى البلاد روايت كرده و گفته كه وصيت كرد اسحاق بن عمر نزد وفاتش كه كنيزكان مغنّيهء او را بفروشند و قيمت آن را به خدمت ابى الحسن عليه السلام ببرند . ابراهيم مىگويد كه كنيزكان را بنا بر وصيت او فروختم به سيصد هزار درهم و آن را به خدمت حضرت بردم و گفتم كه غلام و مخلص تو اسحاق بن عمر نزد وفات وصيت كرد كه كنيزكان مغنّيهء او را بفروشند و قيمت آن را به خدمت تو آورند ، حالا آن كنيزكان را به سيصد هزار درهم فروخته‌ام و به خدمت آورده‌ام . حضرت فرمودند كه مرا احتياجى به اين نيست . به تحقيق كه اين حرام است و تعليم دادن غنا به آن كنيزكان كفر است و شنيدن غناى ايشان نفاق است و قيمت آنها حرام است در نهايت حرمت . [1] بيست و يكم :
در عيون أخبار الرضا عليه السلام از محمد بن ابى عباد با آنكه به سماع غنا و شرب نبيذ ، مشهور است ، روايت كرده كه از حضرت امام رضا عليه السلام از سماع غنا سؤال كردم ، فرمودند كه اهل حجاز را در سماع غنا [2] رأيى است و آن رأى باطلى و لهوى است . آيا شنيده‌اى [ نشنيده‌اى ] قول خداى تعالى كه مىفرمايد : * ( « وَإِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِراماً » ) * . [3]

[1] كافى ، ج 5 ، ص 120 ، ح 7 ؛ تهذيب ، ج 6 ، ص 357 ، ح 1021 ؛ استبصار ، ج 3 ، ص 61 ، ح 204 .
[2] در متن روايت كلمهء « غنا » ذكر نشده است بلكه فقط كلمهء « سماع » آمده است .
[3] عيون اخبار الرضا عليه السلام ، ج 2 ، ص 128 ، ح 5 .

354