تفسير ائمّهء معصومين عليهم السلام عبارت از غناست . و شيخ در خلاف از محمد بن حنفيه نقل كرده و اصحاب ما گفتهاند كه غنا ، در قول زور داخل است . دليل دوم قوله تعالى : * ( « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ الله بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَها هُزُواً » ) * . [1] يعنى : « بعضى از مردمان كسى است كه مىخرد حديث و كلام لهو [ را ] تا آنكه گمراه كند مردم را از راه خدا و هُدى ، و به راه ضلالت اندازد و آيات خدا را سخريّه و استهزا گيرند » . و در حديث وارد است كه غنا از جملهء لهوِ حديث است . و شيخ طبرسى [2] از اكثر مفسرين نقل كرده كه روايت واقع شده از امام محمد باقر و امام جعفر صادق و امام على بن موسى الرضا عليه و عليهم السلام كه لهوِ حديث ، غناست و شيخ اين تفسير را از ابن عباس و ابن مسعود و غير ايشان نيز نقل نموده ؛ و بعضى از مخالفين ما كه عامّه باشند ، تفسير لهو حديث به غنا [ را ] ، از جماعتى از تابعين نقل كردهاند . [3] و در تفاسير و احاديث واقع است كه يكى از صناديد قريش كه او را نضر بن الحارث مىگفتند ، با كفّار قريش و ابو جهل و اميّة بن خلف و ديگران از اكابر و صناديد جمعيت نمودند ، در دار الندوهء مكه كه محل اجتماع و مشورت ايشان بود ؛ و با يكديگر گفتند كه اگر ما محمد صلى الله عليه و آله و سلم را به اين عنوان واگذاريم كه سلوك مىكند ، در اندك وقتى همهء مردمان را از راه مىبرد و گمراه مىكند و به
[1] لقمان ( 31 ) : 6 . [2] مجمع البيان ، ج 5 ، ص 46 . [3] تفسير قرطبى ، ج 14 ، ص 53 ؛ الدر المنثور ، ج 5 ، ص 160 .