فصل اول در بيان حرمت غنا و دلايل تحريم آن بدان وفّقك الله كه سابقاً معلوم شد كه در حرمت غنا ، فى الجمله خلافى نيست . امّا در حرمت جميع افراد غنا خلاف است . بعضى ، تمام افراد غنا را حرام مىدانند ، حتى در قرآن ، و بعضى در قرآن مستحب مىدانند ، به احاديث متظافره‌اى كه به تفصيل خواهد آمد ، و بعضى از احاديث كه دلالت بر جواز ترجيع و تحرير و امر به حسن صوت دارد و مىگويند كه صوت حسنِ مقرون به ترجيع و تحرير بدون غنا ممكن نيست و ترجيع ، لازم دارد طرب را چنان كه از بعض اكابر نقل شده ، و بعض احاديث دلالت بر جواز لحن دارد كه « اقْرَؤوا القُرْآن بِألْحانِ الْعَرَبِ » [1] و لحن ، غناست چنان كه از ابن اثير گذشت و تصريح بعضى علما و به تتبّع موارد استعمال آن ؛ هر چند حرمت غنا فى الجمله احتياج به دليل ندارد ، امّا تيمّناً و تبرّكاً دليلى چند جلوهء ظهور مىيابد . از اين جمله ، شش دليل از آيهء كريمه و اين ستّهء ضروريه است و بيست و پنج حديث از كلام معصومين صلوات الله عليهم اجمعين .
[ الف : دلايل قرآنى ] امّا دليل اول از آيه ، قوله تعالى : * ( « فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الأَوْثانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ » ) * . [2] يعنى : اجتناب كنيد از آنچه طبيعت از آن متنفّر مىشود كه عبارت از رجس است و آن عبادت اصنام است و همچنين اجتناب كنيد از قول زور كه به

[1] وسائل الشيعة ، ج 6 ، ص 210 ، باب تحريم الغناء في القرآن .
[2] حج ( 22 ) : 30 .

339