رباعى < شعر > اى از غم تو مرغ چمن نغمه طراز اى بلبل شوق از تو دستان پرداز مستان الَست از تو در جوش و خروش در ميكدهء وحدت و خمخانهء راز < / شعر > جلّ جلالك و عمّ نوالك و عظم شأنك ، و بهترين صدايى كه نغمه سنجان چمن بلاغت ، سامعهء مستمعان محفل ايقان را به دُرّ خوشاب فهم و فطنت مُحَلَّى گردانند ، بعدِ حمدِ خالق مختار ، نعت قافله سالارى است كه به تازيانهء حُدى خوانى موعظت ، سنگينْ روانِ مدارج كمال را در معراج عرش المعرفة سريع السير گردانيد ، كما قال صلى الله عليه و آله و سلم : « بُعِثْتُ لُاتَمِّمَ مَكارِمَ الأخْلاق » [1] .
رباعى < شعر > اى ختم رُسُل ، دو كَوْن سرمايهء تو افلاك يكى منبر نه پايهء تو گر زانكه تو را سايه نباشد چه عجب تو عرشى و آفتاب در سايهء تو < / شعر > و نيكوترين ندايى كه از خطيبِ منبرِ لسان برآيد ، بعدِ نعت حضرت سيّد المرسلين ، منقبت خطيب منبر « سلونى » [2] است كه آوازهء فضيلت و خلافتش به صوتِ حَسنِ « يا علي ! أنتَ وصيّي و خَليفتي في حالِ حياتي وَبَعْدَ مَماتي » [3] در عراق و حجاز ، در هر گوشه و مقام ، به گوش هوشِ حق نيوشِ بزرگ و كوچك رسيده .

[1] بحار الأنوار ، ج 71 ، ص 373 و 382 .
[2] برگرفته از حديث شريف « سلوني قبل أن تفقدوني » .
[3] مضمون روايت در بحار الأنوار ، ج 22 ، ص 499 .

312