ساخت الَّا ابن بابويه عليه الرحمة كه قائل است كه به گلاب وضو مىتوان ساخت [1] و اين ابن بابويه از اكابر محدّثين شيعه است و همچنين كه از اول [ كتاب ] من لا يحضره الفقيه معلوم مىشود دويست و چهل كتاب بيشتر تصنيف كرده است [2] و همچنانكه جمعى از علماى ما نقل كرده‌اند به دعاى حضرت صاحب الأمر عليه السلام از مادر متولَّد شده و ديگر فضايل او را هست . آيا راضى مىشوى كه به قول ابن بابويه كار كنى و از گلاب وضو بسازى ؟ و مشخّص است كه كسى به اين راضى نمىشود . پس چون تواند بود كه به قول ديگرى كه اين اوصاف را ندارد خود را راضى كنى كه در تلاوت كتاب خدا خوانندگى كنى و مرتكب اين طور معصيتى شوى و آن را سنّت هم بدانى . و اگر از روى فرض كسى گويد كه من به اين دليلها خاطر جمع نمىشوم در حرمت غنا ، قطع نظر از آن كرده كه اين طور كسى مكابر است ، در جواب مىگوييم كه در هيچ يك از محرّمات الَّا نادرى ، عُشرِ اين دليل به هم نمىرسد ، پس خاطر تو در حرام بودن هيچ حرامى مىبايد كه جمع نباشد . و اگر گويد كه بعضى در غنا شنيدنِ در قرآن مايلند ، جواب مىگوييم كه جمعى مايلند به غيبت مسلمانان و جمعى مايلند به ربا خوردن . از ميلِ جمعيتى به معصيتى ، آن معصيت حلال يا سنّت نمىشود كه اگر چنين باشد هيچ معصيتى نخواهد بود و بطلان اين واضح است .
و چون اين رساله را از براى هدايت برادران دينى خود نوشته‌ايم جواب ديگر كه در نهايت وضوح است مىگوييم .

[1] كتاب من لا يحضره الفقيه ، ج 1 ، ص 6 ، باب المياه و طهرها و نجاستها ، ذيل ح 3 : « و لا بأس بالوضوء و الغسل من الجنابة و الاستياك بماء الوَرد » .
[2] كتاب من لا يحضره الفقيه ، ج 1 ، مقدمة المصنّف ، ص 2 : « هي مائتا كتابٍ و خمسة و أربعون كتاباً » .

279