إسم الكتاب : غنا ، موسيقى ( عربي - فارسي ) ( عدد الصفحات : 884)

در حديث نوزدهم مذكور شد در اينجا نيز جارى است .
الحديث الثلاثون قال العالم العامل مولانا أحمد الأردبيليّ أعلى الله مقامَه في تفسير آيات أحكامه :
و عنه عليه السلام : « ما من رجلٍ يَرْفَعُ صَوْتَه بالغِناء إلَّا بَعَثَ الله عليه شَيْطانَيْنِ أحدهما على هذا المَنكِبِ ، و الآخَرُ على هذا المَنْكِبِ . فلا يَزالانِ يَضْربانِه بأرجُلِهِما حتّى يكونَ هو الذي يَسْكُتُ » . [1] يعنى : حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله و سلم فرمود كه : هيچ مردى صداى خود را به غنا كردن بلند نمىكند مگر اينكه مبعوث مىكند حضرت الله تعالى بر آن كس دو شيطان را ؛ يكى از آن دو شيطان بر اين دوشش سوار شود و آن شيطانِ ديگر بر دوش ديگرش و هميشه آن دو شيطان پاهاى خود را به او مىزنند تا وقتى كه آن شخص از خوانندگى و غنا ساكت شود .
فايده از دلايل سابقه و اين حديث مستفاد مىشود كه كسى كه در قرآن مجيد غنا كند ، مركب شيطان مىشود و مشخّص است كه فعلى كه در آن فعل ثوابى باشد ، كسى به سبب آنْ مستحقِ اين نمىشود . پس مشخّص شد كه حرفِ استحباب غنا در قرآن بلكه جواز آن هيچ صورت ندارد و چون بناى اين مختصر بر ايجاز است از اين جهت به ذكر باقى احاديث كه از آن حرمت غنا كردن

[1] زبدة البيان ، همان ؛ الكشّاف ، همان ، ص 490 491 .

247