فصل چهارم : در بيان بعضى از احاديث كه دلالت مىكند بر حرمت غنا مطلقاً خواه در قرآن و خواه در غير آن بدان اى جوياى دين واى پيرو ائمّهء طاهرين صلوات الله عليهم اجمعين كه احاديثى كه دلالت بر حرمت غنا دارد از آن بيشتر است كه در مثل اين طور مختصرى گنجايش داشته باشد و چون بناى اين رساله بر ايجاز است ، در اين مختصر اكتفا به ذكر سى حديث مىشود .
الحديث الأوّل قال ثقة الإسلام محمّد بن يعقوب الكلينيّ رحمة الله عليه في الكافي :
أبو علي الأشعري ، عن محمّد بن عبد الجَبّار ، عن صَفوان ، عن أبي أيّوب الخَزّاز ، عن محمّد بن مُسلِم ، عن أبي الصَباح ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال في قوله عزّ و جلّ : * ( « وَالَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ » ) * [1] ، قال : « الغناء » . [2] و طريق اين حديث شريف ، صحيح است .
يعنى : ابو الصَباح كِنانى روايت مىكند از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام كه آن حضرت در قول حضرت حق تعالى كه در قرآن مجيد مىفرمايد : * ( « وَالَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ » ) * فرمود كه : مراد از « زور » غناست . ( يعنى مؤمنان جماعتىاند كه

[1] فرقان ( 25 ) : 72 .
[2] الكافي ، ج 6 ، ص 431 ، باب الغناء ، ح 6 .

215