الآية الرابعة قال الله تبارك و تعالى في سورة لقمان :
* ( « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ الله » ) * ، الآية . [1] يعنى : از مردمان بعضى هستند كه مىخرند لهو حديث را تا گمراه كنند مردمان را از راه خدا .
و در آخر اين آيه حضرت الله تعالى مىفرمايد كه :
* ( « أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ » ) * .
يعنى : از براى اين جماعت مهيّاست عذاب خوار كننده .
و مراد از لهوِ حديث كه در اين آيه است غناست ، همچنين كه از قول مفسّرين و احاديث معلوم مىشود . و اين آيهء شريفه صريح است در اينكه غنا كردن باعث مىشود از براى گمراه كردن خلق از راه خدا و شايد كه اين معنى براى بعضى به تجربه معلوم شده باشد كه گاه هست كه جماعتى ميل به عبادت مىكنند و متوجّه مساجد مىشوند ، اگر در اثناى راه دچار خواننده‌اى شوند كه اشعار باطل يا غير آن خوانَد ، از آن عبادت كه در نظر دارند به اغواى شيطان باز مىمانند . و به انضمام بعضى از احاديث به اين آيه ، اگر كسى استدلال كند كه غنا از گناهان كبيره است دور نيست ، و إن شاء الله تعالى در فصل آينده بعضى از آن احاديث مذكور مىشود .
بالجمله شيخ طَبْرِسى عليه الرحمة در تفسير مجمع البيان نقل مىكند از

[1] لقمان ( 31 ) : 6 .

213