و در كتاب مجمل اللغه [1] و كتاب شمس العلوم [2] مثل اين مذكور است . و در كتاب مجموع اللغه مسطور است كه :
التَرجيعُ تَقاربُ ضروبِ الحركاتِ . [3] و در كتاب مُغَرِّب مسفور است كه :
لَحَّنَ في قِراءَتِه تلحيناً : طَرَّبَ فيها و تَرَنَّمَ . [4] و صاحب بحر الغامض مىگويد :
لحن : سراييدن و آواز بركشيدن در سرود . [5] و صاحب دستور اللغة مىگويد :
التَرَنُّم : بانگ به لحن كردن . [6] و در بسيارى از كتابهاى لغت مثل اين واقع است همچون كتاب فردوس اللغه و كتاب ديوان الأدب و غير آن . و والد اين كمترين رحمه الله در رساله‌اى كه در حرمت و ماهيت غنا نوشته ، از بسيارى از كتابهاى لغتْ ذكرِ معانى مزبوره نموده مثل كتاب مصادر و كتاب تاج المصادر و كتاب تاج الأسامى و كتاب سامى

[1] مجمل اللغة ، ج 2 ، ص 401 ، « رنم » : « تَرَنَّمَ ، إذا رَجَّعَ صَوْتَه » .
[2] شمس العلوم ، ج 2 ، ص 280 ، « رنم » : « الترنُّم » : ترجيع الصوت ، يقال : ترنَّم الطائر في هديره .
[3] اثرى از اين كتاب نيافتيم .
[4] المُغَرِّب ، ص 422 ، « لحن » .
[5] اثرى از اين كتاب نيافتيم .
[6] دستور اللغة يا الخلاص ، تأليف بديع الزمان أبو عبد الله حسين بن ابراهيم نطنزى ( م 497 ق ) است كه تا كنون چاپ نشده است . چندين نسخه خطى از اين كتاب باقيمانده از جمله نسخهء 9005 و 9560 كتابخانه آية الله مرعشى ، نسخهء شماره 140 كتابخانهء مركزى دانشگاه تهران ، نسخهء 4456 كتابخانهء مدرسهء عالى شهيد مطهرى ، نسخهء 463 و 464 كتابخانهء مجلس شوراى اسلامى ( مقدمهء لغت نامهء دهخدا ، چاپ دوم ، ص 205 207 ) .

203